Gesneuvelde Soldaat

Mevrouw Carla Naber-Probst schonk ons het olieverfschilderij 'Gesneuvelde Soldaat' (69x79 cm), in 1980 geschilderd door haar echtgenoot, de kunstschilder Peter J. Naber.

Een impressionistische voorstelling van een voorovergevallen soldaat. Zijn gezicht is niet zichtbaar, alleen zijn helm. Zijn vingers klauwen in de modder. Zijn geweer ligt dwars voor hem.

Petrus Jacobus Naber (1912 - 2002) was een pacifist en leefde en werkte in Amsterdam. Hij heeft veel werken over de overgang van de zeil- naar de stoomvaart geschilderd. Tijdens zijn opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten aan de Stadhouderskade, moest hij 'Oude Meesters' kopiëren, een onderdeel waar hij in uitblonk. Daarnaast werkte hij o.a. als meubelmaker, kwam later in het reclamevak terecht en werd uiteindelijk boekhouder. Toch bleef hij steeds schilderen (techniek: penseel en paletmes) en tekenen (potlood, pen en krijt). Na zijn zestigste jaar deed hij dit fulltime.

Korte levensbeschrijving

Petrus Jacobus Naber werd geboren in Amsterdam op 6 juli 1912 als helft van een tweeling.
Zijn ouders kwamen uit Noord-Holland en vestigden zich kort na hun huwelijk aan het begin van de 20ste eeuw in Amsterdam. Zijn vader was aanvankelijk zadelmaker, maar toen dit beroep door allerlei ontwikkelingen overbodig werd, verdiende hij zijn eenvoudig inkomen als arbeider.

Peter kwam uit een groot katholiek gezin van elf kinderen, waarvan er drie jong stierven. Een nog veel voorkomend verschijnsel in de eerste jaren van de 20ste eeuw.
Hij groeide op in de Spaarndammerbuurt dicht bij de Havens-West. Daar was hij vaak te vinden en werd zijn interesse opgewekt voor schepen in de overgang van zeil- naar stoomvaart. Dit heeft later geresulteerd in vele schilderijen en pentekeningen over dit onderwerp.

Peter was een buitenbeentje binnen het gezin Naber. Hij had een zwakke gezondheid en een gevoelige natuur. Dit onderscheidde hem van de andere gezinsleden. Zijn moeder had daar veel begrip voor.
In deze periode kwam zijn aanleg voor de beeldende kunst naar voren, maar een opleiding in deze richting was in dit arbeidersgezin een onmogelijke gedachte.
Na een aantal baantjes o.a. meubelmaker kwam hij in het reclame~vak terecht. Hij spaarde van zijn karig loon om in 1940 naar de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten aan de Stadhouderskade te gaan. Een onderdeel van de opleiding was het kopiëren van werken van "Grote Meesters" in het Rijksmuseum. Een aantal van deze werken zijn bewaard gebleven, zoals een fraaie "Pieter de Hoog".
In 1942 werd hij gedwongen in Duitsland te werk gesteld. In Berlijn moest hij onder afschuwelijke omstandigheden werken in een vliegtuigfabriek. Daar openbaarde zich tbc en werd hij in 1944 teruggestuurd naar Amsterdam. Na de verzorging in het Onze Lieve Vrouwen Ziekenhuis en de revalidatie in het Gooise "Zonnestraal" bereikte hij het einde van de oorlog.

Na de oorlog nam hij zijn oude reclame-vak weer op en werd later boekhouder. Maar daarnaast bleef hij veel schilderen en tekenen. In deze periode probeerde hij ook veel nieuwe technieken uit.
Op een vakantie in Oostenrijk ontmoette hij Carla Probst uit Hamburg, met wie hij in 1965 trouwde. Zij heeft hem in zijn werk heel sterk aangemoedigd na een periode van stilstand in zijn ambitie en productie.

Peter Naber schilderde en tekende uitsluitend. Maar hij gebruikte wel diverse technieken. Bij het schilderen penseel en paletmes. En bij het tekenen potlood, pen en krijt.
Zijn onderwerpen zijn veelzijdig. Al ligt er veel nadruk op havengezichten met schepen uit de periode van de overgang van zeil- naar stoomschepen.
Naast portretten, stillevens, religieuze schilderijen, maakte hij een aantal zeer bewogen schilderijen over de Tweede Wereldoorlog.
Hij had grote liefde voor Amsterdam en met name ook voor de "eenvoudige" mensen. Daarvan getuigen de vele tekeningen van taferelen uit het volksleven.

Tot op hoge leeftijd bleef hij schilderen en tekenen. Op 6 oktober 2002 stierf als enig overgeblevene uit het grote gezin.