Liefde is iets om te géven. Neem je het, dan ontaardt het in wapengekletter.

Als er geen oorlog meer is, kan ook de vredesgedachte vervallen. Dan resteren individuele vrijheid en wijsheid.

Het gevaar is niet buiten, maar binnen in een mens.

De kruisiging houdt op, wanneer er vrede heerst.

Bescherming door de politie of door het soldatendom is nimmer afdoend. Bescherming door liefde is immer afdoend.

Het militarisme blijft, zo lang men in volken denkt. Zodra men in mensheid denkt, verdwijnt het militarisme als vanzelf.

Wapens dienen om het negatieve te bestrijden. Maar niet het negatieve in een ander.

Wie een pasgeboren baby in een wieg ziet liggen bant alle wapens uit.

Haat is altijd op de eigen onvolmaaktheden gericht. Omdat men dit niet weet, wordt de haatstroom op anderen gericht.

Eerst vrede in elk mensenhart, dan vrede op de planeet.

Alles, wat wij doen, is aktie en reaktie. Waarom niet met z'n allen gereageerd op de roep naar vrede?

Wist u, dat kommunisten gewone mensen zijn?

Politiek is tot nu toe nog noodzakelijk. Zodra de mensheid volwassen is, kan de politiek verdwijnen.

Een kapitalistisch systeem is even werkzaam of gevaarlijk als elk ander systeem.

Het is totaal vergeten, dat volken uit individuen bestaan.

De mensheid staat op een laag peil. Dat is nog geen reden om elkaar naar het leven te staan.

Vijanden zijn de innerlijke negatieve eigenschappen van een mens, die in de loop van het leven moeten worden afgekrabd. Vijanden zijn dus nooit andere mensen.

Kanonnen per ongeluk meegegeven voor de sloop. Gelukkig, Nederland draagt toch bij aan de wereldvrede.

Een heel mens heeft de vrouwelijke en mannelijke eigenschappen in zich verenigd of in zich herenigd.

Een vrouw is een mens in vrouwengedaante. Een man is een mens in mannengedaante.

Een mens kan de vrede niet met zijn verstand begrijpen. Hij kan de vrede wel begrijpen, als het een hartekreet wordt.

Een revolutie in de evolutie is mogelijk. Maar nooit middels het zwaard.

Het uiterlijk gebeuren geeft geen reden tot optimisme en juist daarom is de vrede voor het grijpen.

Geweldloosdheid is geen principe, het is een bloem die bloeit op de grond van begrip en liefde. [Het is] iets om te cultiveren. De essentie van geweldloosheid is liefde. Uit liefde en de bereidheid om onzelfzuchtig, ontstaan strategieën, tactieken en technieken voor een geweldloze strijd op natuurlijke wijze. Geweldloosheid is geen dogma; het is een proces.

Terwijl de psychologie zoekt naar bevrijding van mensen op persoonlijk niveau,
blijft het meestal falen om genezing in een sociale en politieke context te plaatsen. Het wordt steeds dringender dat de menselijke psyche niet wordt behandeld als een geïsoleerde entiteit, zoals een vis buiten het water dat het doet voortleven. De pijn die we voelen voor andere mensen, andere soorten en de wereld als geheel, is normaal en gezond. Het is feedback die ons vertelt dat alles is verbonden en dat zo veel uit balans is. Wanneer onze woede, verdriet en pijn kunnnen worden herkend als afkomstig van de bron van liefde en zorg voor de wereld, en wanneer de pijn kan worden gerouwd en de liefde geëerd, verandert alles.

Het 10e Algemeene Vredescongres protesteert krachtig tegen de beschuldiging van anti-patriotisme, die bij herhaling de vrede-verenigingen naar het hoofd worden geslingerd. Terwijl zij alles in het werk stellen om het eigen land voor oorlog te behoeden, arbeiden de vredesstrijders beter dan wie ook voor zijn veiligheid en voor zijn morele en materiele vooruitgang.

Ik geef toe, dat het zeer wel mogelijk is, dat het Europese scheidsgerecht slechts langzaam en geleidelijk zich zal vormen en eerst na tweehonderd jaren tot stand zal komen.

Het is waar, dat van dit pogen misschien gij noch ik ooit enige vrucht zullen zien, maar moeten we niet uit erkentelijkheid voor wat wij van onze voorouders aan goeds hebben ontvangen, trachten nog meer te doen voor ons nageslacht?

Als Allah U de overwinning mocht geven, maakt dan geen misbruik van Uw macht en hoedt er U voor, uw wapenen te bevlekken met het bloed van hem, die zich aan U overgeeft.

Legerorder van Aboe Bakr, Kalif in de zevende eeuw

Met de stichting van de Volkenbond is het werk niet volbracht, slechts begonnen. De voltooiïng vereist inspanning en zorg gedurende een reeks van jaren.

De grote volksmassa begeert geen oorlog, maar vrede. De gedachte aan toekomstige internationalen strijd wordt echter voortdurend het opkomende geslacht ingeprent in de scholen der verschillende volkeren. In de scholen van de meeste landen wordt tegenwoordig bij de jeugd een zeker overdreven gevoel van nationalisme gekweekt, hetwelk in internationalen haat kan ontaarden op het ogenblik, dat de regeringen zulks het meest verlangen.

Uit een resolutie van de Amerikaanse Bond van Onderwijzers.

De strijd tegen de overheersing van de machtsidee in het volkerenleven is daarom zo moeilijk, omdat zij nergens zozeer als daar een geschikt terrein voor ontplooiïng vindt.

Tal van euvelen zijn niet meer met nationale maatregelen te helpen en als men niet bereid is wat op te offeren van eigen wensen en belangen, ook waar die op zichzelf volstrekt niet onrechtmatig zijn, dan dient men zijn vaderland niet, maar komt men tenslotte met andere volken in de chaos terecht

De grote dwaling der volkeren is het geloof, dat nog alleen het zwaard en het vuur hen beschermen, terwijl thans de macht van het wereldcredit reeds de monden der kanonnen sluit.

Wij zijn van oordeel, dat recht, en niet macht, de beslissende factor behoort te zijn in de internationale politiek. Wij zijn ons bewust, dat geschillen tussen Staten ook in een betere toekomst, ondanks een geest van verzoening en samenwerking, niet zullen uitblijven.

Verklaring van een groot aantal vooraanstaande Nederlanders op 1 augustus 1916.

Om in internationale betrekkingen het gebruik van geweld zodanig te vermijden, verbinden de Mogendheden, die ondertekenen, zich alles te doen wat in haar vermogen is om de oplossing van intenationale geschillen langs vreedzame weg te bevorderen.

Artikel 1 van de Haagse overeenkomst van 29 juli 1899.

Indien ge vrede wilt, beoefen dan de rechtvaardigheid.

Oorkonde steenlegging van het gebouw van het Internationale Arbeidsbureau.

Aangezien het gebruikmaken van wapenen tot het oplossen van internationale geschillen een gebruik is, waartegen zowel de godsdienst als het vernuft, de gerechtigheid als de menselijkheid, en ook het belang der volkeren zich verzetten, is het voor de beschaafde wereld een plicht en een redmiddel om die maatregelen te bedenken en toe te passen, geëigend om tot volledige afschaffing van de oorlog te leiden.

Resolutie van het Vredescongres te Brussel

De regeringen spreken de wens uit, dat die staten, tussen welke een ernstig geschil uitbreekt, alvorens naar de wapenen te grijpen en voorzover de omstandigheden dit veroorloven, een beroep zullen doen op de goede diensten van een bevriende Mogendheid.

24 april 1856: Acte van Parijs

Er is niets zo groot in de wereld als de mens; niets zo groot in de mens als de geest; niets zo groot in de geest als het karakter; en niets zo groot in het karakter als de liefde.

Oosterse wijsheid

Eén dag van verwoesting, jaren van wederopbouw.

Publiek recht betekent in de allereerste plaats, dat de grond wordt gezuiverd doordat nadrukkelijk het millitairisme wordt terzijde gesteld als de heersende factor in de verhouding der staten.

Het is roemrijker de oorlog met het woord te doden dan mensen met het zwaard.

Gelijk één vernuft het heelal beheerst, moet ook één wet de mensen verbinden, want alle mensen maken deel uit van het wereldrijk.

Betoog niet, dat vredesverenigingen van geen nut zijn, dat dit opnieuw door deze oorlog blijkt. Men moet daarbij in aanmerking nemen, hoe weinig medewerking zij ondervinden.

26 januari 1871: Oprichting Algemeene Nederlandsche Vredesbond

De verwezenlijking van de internationale rechtsgemeenschap brengt noodzakelijk mee, dat een gedeelte van de onbeperkte zelfstandigheid, die tot dusverre het kenmerk van de souvereiniteit was, moet worden opgegeven, zowel door ons als door de anderen.

Alleen dan kan van een volksbeweging de nodige scheppende kracht uitgaan, wanneer naast de onvermijdelijke verdesleuzen de praktische mogelijkheden tot verwezenlijking daarvan worden geformuleerd.

Geen organisatie ter wereld zal de oorlog kunnen verhinderen, indien de volken zelf die wensen.

Men doet er goed aan te bedenken, dat de Volkenbond nog minderjarig is en dat men het twintig jaar geleden nog ondenkbaar zou hebben geacht, dat alle landen ter wereld zouden bijeenkomen om over ontwapening te spreken.

Hoe waren het te wensen, dat heel ons volk en alle neurale landen aan de actie van de "Nederlandschen Anti-Oorlog Raad" deelnamen, ze zou een macht kunnen vormen, die aan de vrede ten goede kwam!

Indien eenmaal het oorlogsrumoer is verstomd, zal de openbare mening zich ongetwijfeld in de ganse wereld luid uitspreken tegen een herhaling van de afgrijselijke rampen, waarvan iedereen, ook de bewoner van de op verre afstand van het oorlogstoneel gelegen landen, de weerslag heeft gevoeld.

In den Volkenbond komen vertegenwoordigers van alle landen tezamen; daar leren zij elkander kennen en waarderen. Tegenstrijdige belangen tracht men door internationale regeling te verzoenen en als gewelddadige botsingen dreigen, staan organen van den Volkenbond ter bijlegging van het geschil gereed.

10 Januari 1920: De Volkenbond treedt in werking.

Vanaf het ogenblik, dat de toenemende ontwikkeling van de beschaving een steeds intensiever verkeer tussen de volkeren doet geboren worden; dat de techniek de afstanden bekort; dat de onderlinge afhankelijkheid van dag tot dag groeit, ziet men de sfeer van de rechten van een uitsluitende nationale souvereiniteit een geleidelijke en langzame, maar onmiskenbare beperking ondergaan.

Ofschoon scheidsrechters zich in hun uitspraak kunnen vergissen, is het echter nog méér te vrezen, dat deze geheel vekeerd uitvalt door een beroep te doen op het zwaard.

Oorlog is kwaad op grote schaal.

Wanneer een burger van de wereld een internationaal wetboek had te ontwerpen, zou hij het doen strekken tot gelijk en gemeenschappelijk nut van alle volken; dit zou zijn doel en zijn plicht zijn. Is het niet de plicht van elke wetgever, optredend voor een volk in het bijzonder, om hetzelfde te doen wat de burger van de wereld is voorgeschreven?

Het doel heiligt de middelen niet, bij de bereiking van zijn doel is elke regering en elk volk gebonden aan de normen en de grenzen, welke menselijkheid en recht gebiedend voorschrijven.

Geen verovering kan een land troosten over het bloed van zijn kinderen, in buitenlandse oorlogen vergoten.

Wee de staatsman, die de tekenen des tijds niet verstaat!

Volkeren, laten wij een heilig verbond sluiten en elkaar de vrede geven.

Het is niet waar, dat de vrede een droom is en nog bovendien geen schone droom; eens moet en eens zal de tijd komen, waarin men de oorlog niet meer kent.

Juist de Christen, die geleerd heeft de eis van het recht als het hoogste te erkennen, moet elk pogen om dat recht internationaal tot geldigheid te brengen, steunen, helpen schragen.

Het meest krachtige wapen in de handen van de onderdrukker is de geest van de onderdrukten.

Vrijere vertaling: Het meest krachtige wapen in de handen van de onderdrukker is greep op het denken van de onderdrukten.

Waarom putten de volken meer en meer hun kracht uit in de puinhopen van vernietigingsmiddelen; waarom gaan ze op in de voorbereiding van een reuzenstrijd, waarvan de voltrekking onuitvoerbaar is?

Actie is het tegengif voor wanhoop.

Haat wordt niet door haat overwonnen; haat wordt door liefde overwonnen, zo is van eeuwigheid de orde der dingen.

Wij zullen noch wegens enig verzet noch wegens onenigheden naar de wapenen grijpen, noch veroorloven dat dit in onze naam zal geschieden. Integendeel, wij zullen liever elkander wederzijds helpen tegen iedereen, die het voornemen heeft of metterdaad een van ons en tegen een wettelijk bevel in vijandelijk aangrijpt.

Reeds in vredestijd moeten wij er voor waakzaam zijn, dat rechtvaardigheid, vrijheid en gerechtigheid de natiën beheersen; dreigt een oorlog, dan moeten de ogen van allen op dit oorlogsgevaar gericht zijn.

De Regeringen mogen niet nalaten de wereld voor ogen te houden, dat oorlog alleen gerechtvaardigd is, wanneer de heilige verdediging van de nationale haard zijn drijfveer is, en dat hij onrechtvaardig en goddeloos is, wanner hij uit lust om hebzucht en eerzucht te bevredigen wordt gevoerd.

In de conflicten van het geweld, waar het mede om te doen is levende en metalen strijdkrachten tegenover elkaar te stellen - daar zijn er wel groten en kleinen. Zo men de zwaarden op de weegschaal legde, zou de ene kant wel naar beneden gaan. Maar wanneer men het aan het verstand en het recht overlaat te beslissen, houdt de ongelijkheid op en de rechten van de zwakke wegen even zwaar als die van de sterke.

Men kan mannen er slechts toe brengen te schieten op andere mannen met wie zij geen twist hebben, door hen eerst te leren hun eigen persoonlijkheid, hun eigen oordeel, hun vrije keuze van goed en kwaad ter zijde te leggen.

Een land wint niet slechts aan grootheid tegenover de geschiedenis door heldhaftigheid van zijn kinderen op slachtvelden en de resultaten, die zij daar verkrijgen. Veel meer is dit het geval, indien het in uren van opwinding weerstand weet te bieden aan opwinding, aan het recht de verwezenlijking van zijn rechtvaardige belangen toevertrouwt.

Eens moet de Volkenbond zich tot de volkeren kunnen wenden en zeggen: ge hebt vertrouwen in mij gehad; eerst nu ben ik het ten volle waard, want nu vergenoeg ik mij er niet mede de oorlog te veroordelen, maar ik ben in staat om te straffen al wie mijn geboden overtreedt.

16 januari 1920: Eerste zitting van den Raad van den Volkenbond.

Wanneer een nieuwe oorlog uitbreekt, zullen de vrouwen de eerste slachtoffers vormen, want zij zullen met hun tranen de nieuwe oorlogsvelden besproeien. Aan haar dus de taak om te voorkomen, dat het oorlogsgif in onze volken binnendringt.

Nog bij het uitbreken van de grote oorlog vervloekten wij de oorlog zelf. Thans hebben we de oorlog als internationale misdaad veroordeeld; hij is voor de toekomst buiten de wet geplaast gelijk degenen, die hem bedrijven.

Wij mogen niet toelaten, dat de geest van onze kinderen wordt vergiftigd, doordat zij worden opgeroepen om wie weet welke revanche te verkrijgen, wie weet voor hoeveel geslachten tradities van haat en bloed voort te zetten.

De tijd komt, dat we denkers hebben in plaats van oorlogvoerenden.

Ik heb geen mensen nodig, die voor hun vaderland sterven; ik heb mensen nodig, die voor hun vaderland leven.

Je verandert nooit dingen door de bestaande realiteit te bestrijden. Om iets te veranderen, bouw dan een nieuw model dat het bestaande model verouderd maakt.

Nog lange tijd nadat de volken zullen hebben geleerd niet meer oorlog te voeren, lang nadat de stalen handboeien zullen zijn afgenomen van de laatste slaaf, zal er werk te doen zijn voor de verenigingen in dienst van de vrede.

De menselijke conditie is een van echte horror: geweld, oorlog,a rmoede, ecologische verwoesting. Maar 'iedereen' blijft me vertellen: 'Ik wil het niet weten.' Waarom? Als je  menselijk gedrag wilt veranderen moet je eerst begrijpen wat het veroorzaakt. Het is angst dat maakt dat menselijke wezens geweld toebrengen. Het is angst die maakt dat menselijke wezens zich onderwerpen aan geweld. Daarom is geweld niet het probleem. Mijn angst vertelt me dat het beëindigen van menselijk geweld onmogelijk is. Mijn geweten vertelt me dat het beëindigen van menselijk geweld is waar ik voor leef. Dus wat moet ik doen? Ik voel mijn angst, totdat de weg om menselijk geweld te beëindigen duidelijk voor mij ligt.

Een van de meest noodlottige oorzaken van de heersende ellende en misdadigheid ligt in het rustig aanvaarden van het beginsel dat, omdat er lang misstanden zijn geweest, het onmogelijk is, dat het ooit goed zal worden.

Het is inderdaad opmerkelijk dat de strengst monarchale constitutie, welke hier ter lande gold, de constitutie van 1806, juist de enige is geweest, welke de oorlogsverklaring van een voorafgaande goedkeuring van het wetgevende lichaam afhankelijk maakte

Zonder krachtig optimisme, zonder hoopvol vertrouwen in de mogelijkheid van een betere toekomst is nog nooit een grote vooruitgang gekregen.

Datgene, wat het een heilige plicht maakt om zijn huis en land te verdedigen, maakt het ook een heilige plicht om geen invallen te doen in het huis en land van anderen.

Laten wij het vertrouwen behouden en zoals Lincoln's tijd kwam, zal ook onze tijd komen, en wanneer die komt, laten we dan de vervloekte oorlog hard treffen, tot wij hem uit de beschaafde wereld verdreven hebben, zoals Lincoln de slavernij deed.

De geschiedenis van de mensheid is een voortdurende strijd tussen denkbeelden en belangen; voor een ogenblik overwinnen altijd de laatste; op den duur slechts de denkbeelden.

Indien ge vraagt: is het zeker dat de tegenwoordige Volkenbond met zijn onvolledig mechanisme en zijn omvangrijk doel in staat zal zijn om een nieuwe oorlog te voorkomen - dan antwoord ik, dat dit van het komende geslacht afhangt.

Compassie is geen relatie tussen de genezer en de gewonde. Het is de relatie tussen gelijken. Alleen als we onze eigen duisternis goed kennen, kunnen we omgaan met de duisternis van anderen. Compassie wordt echt als we onze gedeelde mensheid erkennen.

Silent leges arma (Bij wapenrumoer zwijgen de wetten).

Beter een onrechtvaardige vrede dan een rechtvaardige oorlog.

Oorlog mag geen ander doel hebben dan vrede.

Wij kunnen ons geen beter en levendiger voorstelling van de hel maken dan waneer we een koninkrijk zien, dat oorlog voert.

Ik geloof niet, dat het zo erg onverstandig is te verwachten, dat de naties zullen inzien, dat het huidige stelsel van beslissing van geschillen barbaars, demoraliserend en onrechtvaardig is; dat het strijdt tegen de hoogste belangen van de samenleving.

Men kan evengoed proberen met dolle honden een verstandig gesprek te voeren als met mensen, wanneer zij eens begonnen zijn hun bloed te vergieten in een strijd op leven en dood.

Richard Cobden spreekt in het Lagerhuis over arbitrage

Het bestaan van de Volkenbond is een krachtige rem tot afwending van mogelijke gevaren.

9 maart 1920: Nederland treedt toe tot de Volkenbond

Alles ga zacht en vanzelf en geweld zij verre verwijderd.

Lijfspreuk van Comenius

Wie kan ons beletten ons te verenigen in een algemene republiek? Maar daartoe moeten wij de koninklijke weg bewandelen, wat zeg ik, de goddelijke weg van het licht, van de vrede en van de veiligheid, de weg van eenheid, van eenvoud en van vrijheid.

De volkeren zullen langzamerhand de oorlog als de vreselijke gesel, als de grootste misdaad leren zien. De volkeren zullen bemerken, dat ze niet veroveraars kunnen worden zonder hun vrijheid te verliezen.

De meeste verlichte volken, die zich langzamerhand het recht beginnen toe kennen om over hun bloed en over hun eigen rijkdommen te beschikken, zullen gaandeweg de oorlog leren beschouwen als de noodlottigste ramp, als de grootste aller misdaden.

Van den Christus op de Andes tot de Christus aan de Rijn.

13 maart 1904: Verzoening tussen Argentinië en Chili

De weg naar de Volkenbond is de enige weg, die leidt naar een duurzame vrede, de enige weg, die waarborgen kan het behoud van de beschaving

De Hoogste weldaad aan de gehele Wereld,
De Vrede aan de Mensen,
De hemel aan de aarde...

Oorlog is een spel, dat de koningen niet zouden spelen, wanneer hun onderdanen verstandig waren.

De eer is een wel misdadig ding, indien men haar moet kopen met bloedverieten!

Waarom zou ik, omdat ik Fransman ben, kwaad denken over een Engelsman, een Spanjaard of een Indiër? Ik kan het niet, wanneer ik bedenk dat zij mensen zijn gelijk ik, dat ik evenals zij aan vergissing en aan kwaad ben onderworpen.

De moeder en de echtgenote, die in angst verkeren over het lot van haar zoon en haar echtgenoot, zijn internationaal; de oorlogsellende vormt een band tussen alle volkeren.

Ik wilde God een tempel bouwen met mijn eigen handen, maar hij verbood het mij, omdat ik door bloed en door de oorlog bezoedeld was.

Geweldloosheid is een manier van doen, die ontspringt uit een manier van zijn.

Onze taak is om de woede te transmuteren die een kwelling is, in woede die vastberaden is om verandering tot stand te brengen. Ik denk in feite dat je dat zou kunnen geven als een definitie van revolutie.

De geschiedenis leert ons, dat niets uit het geweld alleen ontstaan kan. De toekomst van de mensheid berust op overeenstemming tussen de volkeren.

Zij, die de vrede voorstaan, moeten bereid zijn te strijden voor wat de vrede vraagt: vrijheid en waarheid, eer en recht, en ze moeten dat verdedigen met lichaam en ziel.

Het onderliggende feit waarvan we de neiging hebben het over het hoofd zien is dat terwijl systemen niet luisteren naar mensen, ze zijn gemaakt van de mensen naar wie ze niet luisteren. Het bestaan van een bepaald systeem is afhankelijk van de samenwerking van allen die er niet van profiteren en allen die erdoor gekwetst zijn, evenals van het kleinere aantal mensen die er status of rijkdom door krijgen. Als die van ons die protesteren tegen de onrechtvaardigheid van ons systeem in plaats daarvan hun steun aan het systeem intrekken, dan zou veranderng beginnen.

Eerst dan zal de vrede blijvend zijn als het waandenkbeeld is weggevaagd, dat de diefstal van de enkeling strafwaardig is, doch de diefstal van een grondgebied oorlogs"recht" van de dappere.

Het is evenzeer gewenst en noodzakelijk elk luchthartig optimisme te vermijden als het oppervlakkig cynisme omtrent de onmogelijkheid om de wereldvrede te verzekeren. Cynisme, dat men vooral aantreft onder die lieden, die zich uitgeven voor verstokte werkelijkheidsmensen, doch wier opvatting gemeenlijk slechts resultaat is van onwetendheid.

De Volkenbond is een integraal bestanddeel van de staatkundige werkelijkheid in de wereld geworden, geen wonder, dat hij ook zijn volle aandeel krijgt in de moeilijkheden en teleurstellingen, waaraan nu eenmaal alle mensenarbeid in de wereld onderhevig is.

Want voorwaar, de algemene vrede is het doel, waarnaar wij streven en waarop wij al onze opmerkzaamheid richten.

Toelichting van zijn volkenbondsontwerp

Wanneer de mensen zullen inzien, dat de haat tot niets leidt, zullen ze terugkeren tot de liefde, welke is de grondslag, het middel en het doel.

Onmeedogende logica veroordeelde deze rampzaligen ter dood, zonder langer een kostbare tijd aan hen te verspillen, welke nog voor de te redden gewonden moest bespaard worden. En over een menigte arme duivels werd dat barbaarse vonnis geveld en ze waren niet dood of blind. Spoedig bemerkten zij, dat men ze aan hun lot overliet en met verborgen verontwaardiging en een hart, nog wreder verwond dan het lichaam, gaven zij de doodssnik.

Uit: Un souvenir de Solferino

Vredelievendheid, waarin ook maar de geringste spoor van angst meespreekt, heeft voor de wijze mens geen waarde. Want het gaat om de gerechtigheid en die verlangt zelfverloochening en moed.

Doch alle luchtkastelen, die de bouwmeester zelve daar voor aanziet, zijn juist niet onnut; 't gemenebest van Plato, d'Utopia van Morus, en, wat meer is, 't voorschrift van ene volmaakte, en den zwakke mens onmogelijke deugd, zijn gebouwen van 't zelfde slag, en beogen echter de treffelijkste en verhevenste einders.

Een nieuwe gedachte moet ons bezielen, dat de mensen bij elkander horen, gelijke waarde hebben, elkander behoren te verdragen.

Indien gij de vrede wilt, zo werk dan voor de vrede.

Aangehaald citaat bij instelling Permanente Hof van Arbitrage op 6 april 1901

De oorlog berooft hen, die geestelijk arbeiden, van de uiterlijke en innerlijke voorwaarden, waaraan hun streven nauw is verbonden. Is hij jong en sterk genoeg, dan maakt de oorlog hem tot slaaf van een op vernietiging gericht onrecht. In het andere geval omgeeft de oorlog hem met een atmosfeer van opwinding en haat.

Ik weet niet met welke wapens de Derde Wereldoorlog zal worden gevochten, maar de Vierde Wereldoorlog zal met stenen en stokken worden gevochten.

Als regeringen vriendelijk waren, zouden ze zich realiseren dat conflicten en oorlogen worden opgelost en voorkomen niet door legers, maar door gewone mensen.

Het aanzien van een volk bestaat niet in de grootte van zijn land, maar in de deugd van zijn burgers.

Verstandig zijn degenen, die door dwaling komen tot waarheid; dwaas zijn zij, die in hun dwaling volharden.

Oorlog is broedermoord en oorlogsverheerlijking vindt men slechts bij naties in haar kinderjaren.

Het is tenminste iets, in onze dagen te kunnen constateren dat de stelling: "oorlogvoeren is een mensonterende en daarbij onverstandige daad" door alle ernstigdenkenden aanvaard wordt. Honderd jaar geleden werd hetzelfde denkbeeld door Shelley verkondigd - en de wereld noemde Shelley krankzinnig. - Heden wordt het erkend als een uiting van nuchter gezond verstand.

Uit: openingrede van de algemene vergadering

Als er iets is, dat men mijden moet, dan is 't de oorlog buiten welke geen goddelozer, ellendiger, schadelijker, grauwsamer ding gevonden en kan worden.

Door één moord wordt iemand een misdadiger, maar door vele moorden een held.

Waarom is het nodig, dat in geschillen, die tussen vorsten ontstaan, naar de wapenen wordt gegrepen? Er zijn wetten, geleerde mannen, geachte priesters, eerwaardige bisschoppen, door wier goeden raad elke onrust kan worden bedwongen. Waarom maakt men deze niet liever tot scheidsrechters, want men gaat dan met geringer kwaad uit dan wanneer men met de wapenen kampt?

Wat is er zotter dan een zodanige strijd te beginnen, waaruit voor beide partijen meer last dan voordeel spruit?

Er is nauwelijks een zo nadelige vrede te bedenken, die niet boven de meest voordelige oorlog is te verkiezen.

De militaire nederlaag van de één of andere groep van Machten zal geen Vrede brengen, maar alleen een gewapende wapenstilstand, die de wereld in twee kampen verdeelt en van het "Militairisme" de Heerser over alle volken maakt.

De partij, die de arbitrage weigert, mag van kwade trouw worden verdacht.

Dwazen zijn zij, die kostbare goederen door de oorlog vernietigen. Maar de oorlog zal nooit ophouden, wanneer onenigheden in bloed worden verstikt.

Ongelukkige stervelingen, waarom grijpt gij naar uw speren om daarmee dood en verderf onder uw medemensen te zaaien!  Houdt op! Onthoudt u van dergelijk werk ...

In een ogenblik gebeurt, wat in geen jaar verwacht werd.

Zelfs de gelukkigste oorlog is de grootste gesel voor de volkeren en een onrechtvaardige oorlog is de grootste misdaad der Koningen.

Als de mensen de roem najagen, waarom zoeken zij die niet op de weg van het goede?

Als men mij zegt: de legers moeten in stand worden gehouden, omdat daardoor velen aan een baantje worden geholpen, doet dat mij denken aan de man, die zijn huis in brand stak om de metselaar werk te geven.

Er is geen volk, dat niet bedoezeld is door alle misdaden en bedekt met alle schande. Indien er evenwel nog een begrip van eer bij de volken is blijven bestaan, is oorlogvoeren wel een zonderling middel om die eer te verdedigen, oorlogvoeren d.w.z. alle misdaden begaan, waardoor een particulier zich onteert: brandstichting, roof, moord.

Wij zien het merkwaardige gebeuren, dat uit deze catastrofe, de wereldoorlog van 1914, de nieuwe organisatievorm ontstaat. Niet in het leven geroepen door pacifistische idealisten, maar als onafwijsbare noodzakelijkheid gevoeld door de practische staatslieden, staande  temidden van der harde werkelijkheid. Gevoeld als enig middel om aan onderlinge vernietiging te ontkomen.

Tussen stimulus en reactie zit een ruimte. In die ruimte zit onze macht om onze respons te kiezen. In onze respons ligt onze groei en vrijheid.

Elke grote oorlog laat drie legers in het land achter: één van invaliden, één van rouwdragenden en één van leeglopers, gereed tot iedere misdaad.

Wat men ook zegge, - oorlog is nooit een onvermijdelijke noodzakelijkheid; met een weinig zelfbeheersing en een kleine dosis van gezond verstand kan hij immer vermeden worden

Pacifisme verstaat onder "vrede" een toestand van georganiseerde samenleving tussen de volkeren.

Ik heb de oorlog gezien en ken niets zo verschrikkelijk als deze mensenmoord.

De oorlog is een kwinkslag op de Boodschap des Heils

So far as I can see, the atomic bomb has deadened the finest feeling that has sustained mankind for ages.

Je kunt geen handenschudden met een gebalde vuist

Geweldloosheid is geen geisoleerde deugd die door het individu wordt beoefend voor zijn vrede en laatste redding, maar het is een gedragsregel voor de samenleving.

In de oorlog geraken is verschrikkelijk gemakkelijk en vrij opwindend. Uit de oorlog geraken is afschuwelijk moeilijk. Het is hetzelfde verschil als in een put vallen en er uit klimmen.

Men zou zeggen, dat de mensen bang zijn om niet te sterven, wanneer men ziet wat zij alles bedenken om elkander te doden.

Men moet vooral het oog hebben, niet op wat de overwinnaar kan, noch wat de overwinning wil, maar wat toekomt aan twee personen, aan de overwinnaar en de overwonnene.... want alles moet worden gericht op het doel, dat is wat de vrede kan bevorderen.

Hij, die de vrede verzekeren wil, moet trachten de grondslagen van de staat te vestigen op de onwrikbare rots van het recht. Oorlog komt voort uit onrecht; vrede is het gevolg dààrvan, dat men ieder mens zijn recht verzekert, dat men ieder geeft wat hem toekomt.

Een enkele moordenaar of een paar samen worden gebrandmerkt met hun ware naam; maar de daden van een groot aantal worden een geoorloofde en eervolle oorlog genoemd.

Geen groter heiligschennis dan die, welke men pleegt bij elke oorlog, de tussenkomst van God en de goddelijke voorzienigheid in te roepen.

Geen mens, 't zij koning of keizer, heeft het recht te beschikken over het leven van een medemens.

De ware mens, die bezield is door werkelijke vaderlandsliefde, gevoelt eerbied voor het vaderland van de ander, omdat hij eerbied voor zijn eigen vaderland heeft.

Niemand is gaarne tevreden met het aandeel dat hem toekomt. En zo heeft men altijd weer aanleiding tot een oorlog.

Wij moeten internationaal leren voelen, denken, willen en vooral handelen, en dit met dezelfde hartstochtelijke overtuiging, met welke tot dusverre de mensen het nationalisme of het patriotisme hebben gediend.

Wij behouden het geloof in een gelukkiger toekomst, waarin de internationale geest zich opnieuw zal kunnen ontwikkelen.

Al te dikwijks misbruikt men gevoelens van nationalisme om een zedelijke rechtvaardiging te zoeken voor maatregelen, die rechtstreeks indruisen tegen de hoogste belangen van de internationale gemeenschap en die slechts autarkie van de staat beogen.

Vrede kan nooit worden verkregen, doordat een land zich macht en welvaart verzekert door de onderwerping en benadeling van andere.

De instelling en handhaving van de Volkenbond is van meer belang voor een zekere vrede dan iedere concrete vredesvoorwaarde, welke ook.

Als mijn sodaten gingen nadenken, zou er geen enkele meer in het gelid blijven.

De mensheid wist niet, dat ze één lichaam is, dat een wond van een deel het gehele lichaam ziek maakt.

Oorlog is de opheffing van alle zedelijke grondslagen en prijsgeving van alle zedelijke goederen.

Het Christendom onzer dagen begint te begrijpen, dat het geroepen is met al zijn geloofskracht en met volstrekte veroordeling van het bedrijf en zijn toerusting, op te treden tegen de oorlog.

JONATHAN: Jullie vernielen uit moordzucht;
KATER: En jullie moorden uit vernielzucht.

Uit: De wijze kater.

For war there is always enough. It's peace that's expensive.

De wereld zal vrede kennen als de macht van de liefde de liefde voor de macht overwint

Trots elk gemis aan dadelijk resultaat is geen enkele gedachte vergeefs, die de verwezenlijking van de vrede, ook slechts in de verte, voorbereidt.

Alle edele mensen moeten de gedachte, dat een oorlog onmenselijk is, met warm menselijk medegevoel helpen verbreiden. Vaders en moeders moeten hun kinderen met hun ervaringen daarover beïnvloeden, opdat het vreselijke woord oorlog, dat men zo gemakkelijk uitspreekt, gehaat zal worden bij de mensen.

De wereldvrede kan niet tot stand gebracht worden als een van regeringswege, dus van boven af georganiseerd instituut; hij moet uit de volkeren zelf voortkomen.

In tijd van vrede begraven jongen de ouden; in oorlogstijd begraven ouden de jongen.

De oorlog negeert het recht; daarmee is de oorlog zedelijk veroordeeld.

Niet door de volken, hoogstens door enkele groepen uit de volken of door hun regeringen, wordt nog een belangenoorlog gewild.

Oorlogen van het verleden waren conflicten tussen artillerie en ingenieurs. Oorlogen van de toekomst zullen ondenkbaar gruwelijke gevechten zijn, gevoerd door geleerden, die in laboratoria zitten en over dalen en bergen, legers en vloten, en grote hulpeloze steden, de miasmen van de dood uitstrooien.

De oorlog zelf moet men bestrijden; men doet de goede zaak, de strijd tegen de oorlog, in het algemeen, kwaad, wanneer men de indruk wekt alsof de oorlog een humaan middel zou kunnen zijn voor het beslechten van geschillen tussen de volkeren.

De achting voor de vijand is de eerste schrede tot werkelijke toenadering.

De vrede van Munster, waaraan alle grote staten van Europa deelnamen, stelde onweerlegbaar vast het beginsel dat alle souvereine staten, welke godsdienst zij ook zijn toegedaan, gelijk zijn onder elkander en dat godsdienstige verschillen vriendschappelijke en vredelievende verhoudingen niet behoeven te beletten.

Voor mij zijn vergiffenis en mededogen altijd gekoppeld: hoe houden we mensen verantwoordelijk voor [iets dat zij] verkeerd doen en blijven we toch tegelijkertijd genoeg in contact met hun menselijkheid om te geloven in hun vermogen om te veranderen.

Het is voor een volk niet onverschillig, of er nog een ideaal in leeft. Om een toekomst te hebben is het nodig dat het zich een toekomst denke. Ook op internationaal gebied zijn de gedachten de voorlopers van de feiten.

De oorlog komt voort uit de lagere menselijke driften; de vrede uit het verstand en het bewustzijn van zedelijke verantwoordelijkheid.

De gelovigen vormen een eenheid onder Christus als hun Heer en die eenheid moet zich over alle volkeren uitbreiden, krachtens het bevel tot prediken van het evangelie aan alle creaturen. In deze gemeenschap betekenen strijd en haat verwoesting van de gemeenschap en afval van God.

Er zal een dag komen, waarop men in de musea een kanon zal tentoonstellen, zoals men daar nu folterwerktuigen ziet en waarop men verstomd zal zijn, dat zoiets ooit heeft kunnen bestaan.

Bij de opening van het Vredescongres op 22 aug. 1849

De volken beginnen eindelijk te begrijpen, dat de grootte van een misdaad, die misdaad niet vermindert, met andere woorden: indien een moord strafbaar is, dan is moorden-in-'t-groot nog geen verzachtende omstandigheid; indien de diefstal van een kwartje een vergrijp is, is roven van een provincie nog geen glorie.

Hoe ook het Heden moge zijn, het Morgen behoort aan de Vrede

Geheel het verleden leert ons, dat, dank zij hogere bezinning, een lang gevoed streven voor een edel doel in het leven der volkeren uiteindelijke bevrediging vindt.

Wat is de woede en het geweld van de oorlog anders dan een schorsing van het recht tussen oorlogvoerende partijen?

Als onze koningen wilden bedenken hoe groot de planeten en hoe onmetelijk die afstanden zijn, zouden zij beseffen voor een nietigheid te sloven, wanneer zij met inspanning van alle krachten oorlog voeren om van dit of dat hoekje van de aarde zich meester te maken!

De vrede oprecht behouden zal alleen geschieden, wanneer wij tot de overtuiging zijn gekomen, dat de vrede beter is dan onrust, gerechtigheid boven onrecht staat, het bewaren van ons eigendom een verhevener taak is dan het streven naar het verkrijgen van wat anderen toebehoort.

De oorlog tegen de oorlog is de edelste van alle oorlogen.

De voorbereiding tot de oorlog is een euvel, nauwelijks geringer dan de oorlog zelf.

Als gijlieden uw handen uitbreidt, verberg Ik mijn ogen voor u; ook wanneer gij het gebed vermenigvuldigt, hoor ik het niet, want uw handen zijn vol bloed.

Bijbel: Jesaja 1:15

En zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun spiesen tot sikkelen: het ééne volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren.

Bijbel: Jesaja II:4

Een nieuw Gebod geef ik U: "Dat gij elkander liefhebt".

Bijbel: Johannes XIII:34

Ik weet dat de wereld zal proberen hem (zoon Max) cynisch, hard, kil, machteloos en bevooroordeeld te maken, en dat politici, journalisten en zijn vrienden hun best zullen doen om hem 'onderdeel van de massa' te laten blijven.  Ik hoop dat Max zich zal realiseren dat hij zelf kan kiezen of hij blind door het leven wil gaan of zijn eigen innerlijke stem wil volgen. Dan zal hij misschien opgroeien tot iemand die precies weet wat hij kan doen om de wereld een stukje aangenamer te maken. Hij zal vrede verspreiden.

Maar de echte vredesliefhebbers zijn u en ik, moeders, vaders en kinderen. Als moeder ben ik erop gebrand mijn zoon Max op tevoeden als een vredesstichter die anderen liefheeft en respecteert. Ik zal proberen mijzelf als voorbeeld te stellen door hem te laten zienhoe je keuzes kunt maken met hart en ziel. Ik zal hem leren situaties van alle kanten te bekijken voor hij een beslissing neemt, zodat hij in zijn volwassen leven intelligente, weldoordachte keuzes zal maken. Maar bovenal zal ik hem een postitieve kijk op de wereld proberen bij te brengen en hem aanmoedigen ook positief te leven.

Ik geloof dat vrede altijd een betere optie is dan oorlog. Als de vrouwen aan de macht waren, zouden wij de voorvechters van de vrede de eer bewijzen die nu te beurt valt aan degenen die eropuit trekken om dood en verderf te zaaien. De media besteden bijna geen aandacht aan de vredesstichters. Sterker nog: ze worden te kijk gezet als dwazen, militante activisten, dromers en langharige hippies.

Er is niets gevaarlijker dan de volken in onwetendheid te laten over de verschrikkingen, die op hen loeren en de gevaren, die zij tegemoet gaan.

Oorlog is de bron van alle kwaad en een bederf voor de zedelijkheid. Hij is de grootste hinderpaal voor de maatschappelijke vooruitgang.

Geen vrede verdient de naam vrede, wanneer daarin de kiem van een nieuwe oorlog verborgen ligt.

Enig vertrouwen in het denkvermogen van de vijand moet midden in de oorlog nog blijven bestaan, daar anders nooit vrede gesloten zou kunnen worden.

De rede zegt niet, dat de oorlog eens moet verdwijnen, maar zij zegt, dat men moet handelen alsof de oorlog moet verdwijnen.

Niet de oorlog om de overwinning door een der partijen, maar de revolutie tegen alle tendenzen en aandriften, die de oorlog ontketend hebben, is in staat de voorwaarden te scheppen voor een duurzame vrede.

In dit paleis, voor alle Staten in gelijke mate toegankelijk, zal geen sterke meer zijn en geen zwakke. Geen ander zwaard zal in de weegschaal worden geworpen dan dat van de gerechtigheid. Dit paleis betekent daarom reeds een aanzienlijke stap in de richting van vooruitgang van de mensheid.

Eerste steenlegging van het Vredespaleis op 30 juli 1907.

De Volkenbond is er, omdat hij er zijn moest; omdat ook de Staten zich niet kunnen onttrekken aan de wet der associatie, die onze tijd beheerst.

De twijfel, die rond de Volkenbond hangt, verontrust mij niet. Want de Volkenbond zal blijven bestaan, omdat hij er is. Hij is er, omdat hij er zijn moest. En hij moest er zijn, omdat de mensheid een aera van samenwerking is binnengetreden, samenwerking aan welke zelfs de Staten zich niet kunnen onttrekken.

Volkenbondswerk is mensenwerk en de Volkenbond kan niet meer geven dan waartoe zijn leden hem collectief in staat stellen.

De betekenis van de Volkenbond ligt niet in zijn juridisch systeem, al is dat van belang, maar in het historische feit, dat thans de bereddering van de internationale verhoudingen constitutief is ingesteld op de grondslag van collectief georganiseerd overleg.

Juist omdat de Volkenbond een postulaat is van de categorische imperatief van onze tijd, niet is sentiment, maar realiteit, al is de rijpheid der tijden nog niet gekomen, hebben zij, die in hem geloven en op hem bouwen, grond onder de voeten.

De hoge contracterende partijen verklaren plechtig in de naam van haar respectieve volkeren, dat zij de toevlucht tot de oorlog voor de oplossing van internationale geschillen veroordelen, en van hem afzien als middel van nationale politiek in hun wederkerige betrekkingen.

Artikel 1 Kellogg-Pact

Onrecht waar dan ook, is een bedreiging voor rechtvaardigheid overal.

De geweldloze aanpak doet niet meteen het hart veranderen van de onderdrukker. Het doet eerst  iets met de harten en zielen van degene die zich eraan binden. Het geeft hen nieuw respect; het roept middelen op van kracht en moed waarvan ze niet wisten dat ze die hadden. Ten slotte bereikt het de tegenstander en roert aldus zijn (of haar) geweten zodat verzoening realiteit wordt.

We moeten eindige teleurstelling accepteren, maar nooit oneindige hoop verliezen.

Gedurende de jaren van mijn oorlogvoering heb ik aan een toekomstige vrede gedacht en het is steeds mijn wens geweest, dat te eniger tijd tussen de verzoenende vorsten en volkeren geen meer bittere, meer schokkende herinnering zou zijn dan die van de noodwendigheid van de oorlog.

Streed onder Koning Podiebrad van Bohemen.

De oorlog is moord op grote schaal; de moord op grote schaal is geen vooruitgang.

Het onbereikbare betere wordt de vijand van het onbereikbare goede.

Wanneer we niet een eind maken aan de oorlog, dan zal de oorlog een eind maken aan ons

Oorlog was de botsing van overtollige krachten - van vechtersbazen van alle naties. En nu moet ditzelfde woord dienst doen, wanneer mannen, die reeds aan huis en haard verankerd zijn, losgerukt, opgezweept en voor de vijand worden geworpen om in zwijgende gelatenheid, weerloos, als figuranten vol te houden in dit duel van de munitie-industrieën.

Uit: Menschen in den oorlog.

Mannen keren terug naar huis, stil, met verbaasde ogen, waarin de dood zich nog weerspiegelt. Als muildieren beladen met afschuw, komen zij aan, de verbaasde blik van doorstoken en verslagen vijanden in hun geweten, - en ze wagen het niet de mond te openen, omdat allen rondom hen, zelfs vrouw en kind, met praatzieke nieuwsgierigheid over granaten, gasbommen en bajonetaanvallen ratelen.

Uit: Menschen in den oorlog

De oorlog neemt soms de schijn aan van rechtvaardigheid. Een bedriegelijke schijn, want de rechtvaardigheid is de heerschappij van het recht, terwijl de oorlog is de heerschappij van het bruut geweld.

Sterven om het vaderland te redden! Is het niet de plicht van hem, die zich bij een zaak heeft aangesloten, om te strijden voor deze zaak met al zijn levenskrachten? Maar sterven? - Dat is zich onttrekken aan die strijd.

Als iedereen naar vrede zou verlangen in plaats van naar een nieuwe tv, zou er vrede heersen

De gewapende vrede, gelijk deze thans bestaat, is bijkans onverdragelijk geworden. En dat zou de natuurlijke toestand van het sociale samenleven van de mensheid zijn?

Uit: de Encycliek van 1894

De wereldvrede laat zich niet afkondigen. Hij zal langzamerhand langs handelswegen door de solidariteit van de wereld worden opgelegd.

Het ware te wensen, dat ieder land mannen had, die zich boven de vooroordelen van het volk wisten te verheffen en gevoelden, waar vaderlandsliefde ophoudt een deugd te zijn.

De waan is nu nog sterker dan de rede. Daarom is ook de oorlog altijd nog sterker dan de vrede.

Een van de gevolgen van de wereldoorlog (eigenlijk al een van de gevolgen van de reeds vòòr de oorlog ontstane economische interdependentie van de volken, maar door de oorlog sterk vergroot) is het ontluiken van het een volkenrecht ten koste van de individuele staatssouvereiniteit.

Laat ons met kwade zin tegenover niemand, met welwillendheid tegenover allen, met vertrouwen in het recht, er naar streven om alles te doen wat kan bijdragen tot het tot stand brengen van een rechtvaardige en duurzame vrede tussen onszelf en alle andere volkeren.

Beter en veiliger is de vrede, die men bezit, dan een overwinning, waarop men hoopt. De eerste is in uw hand, de laatste in die van de goden.

Men kan geen enkel recht, nationaal of internationaal, vastleggen, tenzij men het feit vastlegt, dat hij, die de wet overtreedt, onvermijdelijk aan straf zal zijn blootgesteld.

Recht boven macht, des Volkenbonds devies, het fundament van den Vrede. Het fundament, want harde, noeste arbeid, verlicht door het verstand, overtuiging en goeden wil, zijn nog vereist voor het optrekken en voltooien van het gebouw van de constanten vrede.

15 febr. 1922: Opening Permanente Hof van Internationale Justitie.

Meer en meer breekt het begrip baan, dat in het internationale recht niet alleen tractaten of moeilijk bewijsbare gewoonten geldende kracht hebben, maar dat ook de kracht van algemeen aangenomen rechtsregels moeten worden erkend.

Grote ideeën sterven niet, wanneer zij eenmaal zijn geworteld in de harten van de mensen.

Degenen onder ons die buiten de samenleving's definitie vallen van acceptabele vrouwen; Degenen onder ons die zijn gesmeed in de smeltkroes van verschil - degene die arm zijn, die lesbiennes zijn, die zwart zijn, die ouder zijn - weten dat overleving geen academische vaardigheid is. De gereedschappen van de meester zal het huis van de meester niet ontmantelen. Ze zullen ons nooit toestaan dat we echte verandering tot stand brengen.

Ik geloof dat de vredesbeweging juist haar kracht, en ik zou zeggen haar bekoring, vindt in het feit, dat zij geheel uit particuliere krachten voortkomt.

26 juli 1919: Oprichting van de Vereniging voor Volkenbond en Vrede.

Vredesbeweging is het eenvoudig en lofwaardig streven een einde te maken aan de oorlog en de oorlogstoerustingen; aldus duizenden mensenlevens te redden van dood en verminking, de jeugd en kracht der volken aan de economische en sociale arbeid te geven

Een volk te beroven van zijn onafhankelijkheid is een mishandeling, een moord, die zich wreekt aan de moordenaar.

Kanonnen en vuurwapens zijn wrede en verschrikkelijke werkrtuigen. Ik geloof dat ze rechtstreeks van de duivel zijn.

In een paar decennia zal de relatie tussen het milieu, grondstoffen en conflicten bijna net zo duidelijk zijn als de verbinding die we vandaag zien tussen mensenrechten, democratie en vrede.

De aard van de middelen, die ons de veiligheid zullen schenken, moeten veranderen: verwissel die, welke dood en verderf aanbrengen, voor geestelijke en zedelijke waarborgen, die rechtvaardigheid zullen brengen.

De duivel zelf beroept zich steeds op een rechtsgrond; en ieder houdt de zijne voor de sterkste.

Het menselijk wezen, dat smart veroorzaakt, dooft in eigen hart meer geluk uit dan hij bij mogelijkheid uitdoven kan in hen, die hij doet lijden.

Alleen samen delen en rechtvaardigheid zullen duurzame vrede brengen

Er kan voor Europa geen hoop op een betere toekomst bestaan, zolang de naties zich niet bewust zijn, dat het toevertrouwen van hun lot aan oorlogsmakers van professie of aan elementen, die hun overwicht op onbarmhartig geweld steunen, gelijk staat met de vernietiging van recht en vrijheid.

Eenmaal zullen aller ogen opengaan voor de heiligheid van onze zaak; eenmaal zal de wereld de eenzamen van heden in 't gelijk stellen.

Ieder, die regeert, is evenzeer verplicht de oorlog te vermijden als een scheepskapitein verplicht is de schipbreuk te vermijden.

Ik had een student die een essay schreef van 13 woorden dat bij me is gebleven: Vraag: Waarom zijn we gewelddadig maar niet analfabeet? Antwoord: Omdat we leren lezen.

Niet vergeefs is daarom de strijd der pacifisten geweest. Zij hebben de mensheid in haar geheel niet kunnen doen ontwaken; het proces moest als zovele ziekteprocessen zijn volledig beloop hebben.

De volkeren zijn het die elkander vertrouwen; niet echter de Staten, de regeringen, de eigenaardige macht, die door tradities is geschapen en door de tradities wordt gevoed, en niet buiten de wil van de volken om handelt of niet handelt.

Laten we vast gloven aan de vooruitgang, aan wetenschap, aan vrijheid.

Wie zijn vijand bedwingt door geweld, heeft hem maar half bedwongen.

De overwinningen van de Vredes zijn roemrijker dan die van de Oorlogen.

Het Recht zal éénmaal de Vorst der wereld zijn.

Elke oorlog, ook die gewonnen wordt, is een ramp voor 't land.

Het zijn de oorlogsmensen, die Europa zullen vernietigen.

Op de dag, dat de Volkenbond kwam te leven, heeft zich een gebeurtenis voltrokken, waarvan de uitwerking voor alle tijden de evolutie der Staten zal beheersen.

De oorlog heeft onrechtvaardigheden hersteld en ketenen verbroken. Maar was hij werkelijk het enige middel om deze resultaten te bereiken? En is er tussen zijn resultaten en de verwoesting, door hem aangericht, een verhouding, die aannemelijk en aanvaardbaar is?

Oorlog is een kunst van barbaren

Er zijn in de wereld slechts twee machten: de geest en het zwaard. Op den duur wordt het zwaard toch steeds door de geest overwonnen.

De oorlog heeft ons, ook wanneer hij met een overwinnig eindigt, in ieder geval tientallen van jaren achteruitgezet.

De oorlog treft de maatschappij in al haar geledingen en aan ieder streven onder normale omstandigheden betrokkent hij enorme schade. Het is een vostrekt belang van allen om zich tegen dit gruwelijk kwaad aan te gorden.

Oproep 8 oktober 1914

Wanneer ik hier vertegenwoordigers van bijna alle staten in een gemeenschappelijke conferentie bijeen zie, kan dit niet nalaten diepe indruk op mij te maken. Het is de eerste maal, dat zoiets gebeurt. Het is een vredesgedachte, die de regeringen er toe gebracht heeft van alle delen van de wereld vooraanstaande personen af te vaardigen om gemeenschappelijk te beraadslagen over de hoogste belangen van de mensheid, over toenadering en rechtvaardigheid.

Geweldloosheid is een richting, geen scheidslijn. Het heeft geen grenzen.

De instandhouding van de vrede is het einddoel geworden van alle internationale politiek. In naam van de vrede hebben grote Staten machtige verbonden gesloten. Om de vrede te bewaren hebben zij tot nu toe hun militaire macht tot een ongekende hoogte ontwikkeld en gaan door haar te versterken, zonder voor welk offer ook terug te schrikken.

In zijn manifest van 28 aug. 1898.

In Italië worden drie dingen heilig genomen. Men zegt: heilige vrede - heilig geduld - heilige barmhartigheid. Om de eerste te verkrijgen, moet men de beide andere hebben.

Bij het sluiten van de eerste Vredesconferentie.

De denkbeelden, die wij in de geest van de regeringen en de volken hebben opgewekt, zullen niet vervliegen als bedriegelijke beelden van een fata morgana, want hun oorsprong is het geweten van de volken. In hun toepassing kunnen zij slechts, als ieder menselijk plan, tot staan worden gebracht of voor korte tijd naar de afgrond worden gedrongen.

Graaf Nigra aan Bertha von Suttner

Men kan en moet tot een resultaat komen, wanneer de staten zich slolidair zouden verbinden om degene aan te vallen, die het eerst aanvalt. De oorlog wordt daardoor onmogelijk en zelfs de brutaalste en onredelijkste zal zodoende tot arbitrage zijn toevlucht nemen of rustig blijven.

De tijd is voorbij, dat volkeren rustig zullen verdragen, dat men over hen beschikt als slachtvee.

Boven alle souvereiniteit der Staten staat de grootheid van het Recht.

De wereld leeft van krasse tegenstellingen! Dezelfde mensen, die afschaffing van de doodstraf toejuichen als een "humanitaire maatregel", steken geen vinger uit om de oorlogen te helpen afschaffen.

Wanneer een waarheid eerst maar eens door de mensheid is erkend en begrepen, kan zij evenmin verdwijnen, als een ster kan ophouden zich in de hemelruimte te bewegen.

Er behoort moed toe, ten oorlog te trekken, meer moed hem te vermijden, de meeste moed, hem af te schaffen.

Wanneer men het resultaat van de meest gelukkige oorlog vergelijkt met de middelen, die hiervoor nodig zijn geweest, blijkt, dat men meestal langs zachtere weg een veel groter resultaat had kunnen bereiken.

Teugelloze eerzucht, wangunst over de kracht, die bij anderen zich ontwikkelt, wraak over het ineenstorten van het vroeger opgeworpen wereldrijk, ontembare hartstocht, die de hoogste, zij het ook de laatste kaart uitspeelt, ze zitten op den troon en voeren de volken ter slachtbank.

Geweldloosheid is een actief en creatief vermogen voor gerechtigheid en het welzijn van alles dat niet in dienst is van passiviteit of geweld. Geweldloosheid is een proces dat de cyclus van escalerend en vergeldingsgeweld probeert te doorbreken, om uit te reiken naar de tegenstander en potentiële bondgenoten, om te focussen op de kwestie op hand, en om te proberen de waarheid en rechtvaardigheid van een situatie duidelijker te onthullen. Geweldloosheid is georganiseerde liefde.

De arbeid, die slechts tijdgenoten ten nutte strekt, waarvan alle vruchten met ons in het graf bedolven worden; wat is die in vergelijking dier de edele bemoeiingen, waarin eeuwen, door eeuwen opgevolgd, zich verblijden!  Als het geluk der Staten bevestigd, de band der natiën samengestrengeld, de rust des gewetens bevorderd wordt! Als heerlijke ontdekkingen het gebied der menschelijke kennis met schatten verrijken en deszelfs grenzen uitbreiden, verder dan het oog die volgen kan! Als nijverheid en schranderheid nieuwe bronnen van welvaart openen, zeeën en landen te eng zijn, om haar stoute vaart te beperken!

Hoevelen worden door de oorlog voor geheel hun leven tot lammen en kreupelen gemaakt. Hoevelen van de gelukkigste omstandigheden in nooddruft, jammer en ellende gestoten! Hoevele arme weduwen en wezen worden aan de onbarmhartigheid hunner medeschepselen prijsgegeven! Laat de oorlog wel één gelukkige over?

"Waarom wilt gij mij doden?" "Wat? Woont gij niet aan de overzijde van de rivier? Ja, wanneer gij aan deze zijde woonde, zou ik een moordenaar zijn als ik U doodde en zou ik een misdaad begaan door dit te doen. Maar nu gij van de overzijde komt, ben ik een held, en wat ik doe is goed."

De beste vaderlander is hij, die zijn land voor oorlogen behoedt.

Men noemt de Vredesgedachte een utopie, maar men vergeet, dat de utopie van heden de werkelijkheid van morgen is.

In zaken van idieeële aard kan men nooit van "nooit" spreken.

Op bijeenkomst van de Interparlementaire Unie in Den Haag.

Ik heb het vaste geloof, dat de wetenschap en de vrede zullen triomferen over de onwetendheid en de oorlog en dat de toekomst zal behoren aan hen, die het meeste gedaan hebben voor de lijdende mensheid.

Twee wetten betwisten zich de voorrang in de wereldorde van heden: de wet van doodslag en verwoesting, en de wet van arbeid, welvaart en vrede. Deze stelt het behoud van een mensenleven hoger dan alle overwinningen; gene offert duizenden mensenlevens aan eerzucht van enkelen.

Het ongeluk was tot dusverre, dat twee personen tot de oorlog besloten en miljoenen de krijg uitvochten, terwijl het beter was geweest, dat miljoenen daartoe besloten en twee de oorlog uitstreden.

In de langste tijd van vrede spreekt de mens niet zoveel onzin en onwaarheid, als in de kortste oorlog.

Word van het kwade niet overwonnen, maar overwin het kwade door het goede.

Bijbel: Romeinen 12:21

Oorlog, gelijk de vorst, vernietigt ineens alle gemak en verstopt het kanaal van het burgelijk leven.

In de koude winter van 1683

Een hervorming is altijd een utopie in de ogen van hen, wier gewoonten er door gestoord worden.

Grote hervormingen worden niet met toverslag tot stand gebracht, maar nergens is ooit gebleken, dat aanhoudende, ernstige bestrijding van het kwade de wereld slechter heeft gemaakt - wel het tegendeel.

Er bestaat geen oorlog tussen mensen, die niet uit de boze geboren is.

Er is geen reden om te wanhopen aan de toekomst van de Volkenbond - Mits aan één grote voorwaarde voldaan wordt, deze, dat de volkeren zelf het onweerstaanbare verlangen aan de dag leggen, dat zij hun lot in handen van deze Bond gelegd willen zien.

Even zeker als er in de natuurkunde geen actie is zonder reactie, kan men ook in het politieke leven geen rechten scheppen zonder plichten op te leggen en vrijheid van actie te beperken.

Geen messen mogen op aarde meer worden gesmeed, geen krijgsman moet men meer nodig hebben.

Als ik kanonnen zie, lijken zij mij wandelende museum-stukken, en soldaten: achtergebleven dragers van een verouderd denkbeeld.

In Freiburg werd het buskruit uitgevonden. Dat was het einde van de riddertijd. Thans hebben de mechanica en de chemie de overhand gekregen. Dat betekent het einde van de oorlogen. Want oorlog betekent in de toekomst niet vernietiging van het leger, maar vernietiging van de natie.

Moge onze eeuw voor haar einde iets edels tot stand brengen, waardoor zij zich de dankbaarheid van de ganse mensheid verwerven zou, en dat zou bestaan in het aanwijzen van de middelen om recht en vrede bij internationale geschillen te doen zegevieren.

Onder de kostbare gaven, welke de Goddelijke Heiland der wereld geschonken heeft, was die van de vrede, en Hij had geen sterker verlangen dan dat vrede zou heersen op aarde.

De druk die tot dusverre niet losliet, wijkt; iets ongekends, nieuws, stijgt op, een meeuw, de witte meeuw vrede, sidderende horizon, sidderemde verwachting, eerste blik, voorgevoel, hoop, het zwelt, het komt: Vrede

Uit: De weg terug

Want als een vuurpijl was de gedachte aan vrede voor ons opgestegen en al hadden wij die ook nog niet begrepen of er aan geloofd, de hoop alleen was toch reeds genoeg geweest om ons in de weinige minuten, die het gerucht nodig had om te worden rond verteld, meer te doen veranderen dan in de vooafgaande twintig maanden.

Uit: De weg terug

Helhaftigheid (in de oorlog) begint op het punt, waar het verstand staakt: bij de geringschatting van het leven.

Uit: De weg terug.

Alles, wat nu, zolang wij in de oorlog zijn, diep in ons wegzakt als een steen, zal, als het eenmaal vrede is, weer naar boven komen en dan begint eerst onze strijd ermee op leven en dood.

Uit: Van het westelijk front geen nieuws.

Misschien is het alleen daarom steeds weer oorlog, omdat de een nooit geheel kan gevoelen wat de ander lijdt.

Uit: De weg terug

Voor de heldhaftigheid van enkelen is de ellende van miljoenen te duur.

Uit: De weg terug

Wij zijn geestdriftig uitgetrokken, met het woord vaderland op de lippen, - en wij zijn stil teruggekeerd, maar met het begrip vaderland in het hart.

Uit: De weg terug

Indien men op één plek in Europa al de schedels kon opeenstapelen van hen, die sedert eeuwen als slachtoffer van de oorlog vielen, - de Mont Blanc zou niet langer de hoogste bergtop zijn.

Veeleer kan het systeem ongerijmd worden genoemd, dat er naar tracht kwesties van Recht door Macht te beslissen. In elke oorlog die ondernomen wordt, hoort men verkondigen, dat het om een punt van recht te doen is. Ieder van de oorlogvoerende partijen houdt staande, dat de rechtvaardigheid aan haar zijde is.

Op 8 juli 1873 in het Lagerhuis

Naties zijn solidair: de voorspoed van de ene is ook de welvaart van de andere.

Yelva - dit uur zal je nooit vergeten, dit heeft zich voor altijd diep in je ziel gegroefd, maar in al die duizenden en duizenden harten, die nu worden verscheurd en gefolterd, zal één roep geboren worden, één kreet: "Vrede op aarde!" Die woorden, Yelva, moeten de eerste zijn, die je je kinderen zukt leren.

Uit toneelstuk "Vrede op aarde"

Het zou een soort van oorlogsverzekering zijn voor een volk, om toe te treden tot de Volkenbond.

Geschillen zouden niet lang duren, wanneer het ongelijk slechts aan één zijde was.

Het moge waar zijn, dat ieder instinct nuttig is geweest op het tijdstip toen het ontstond. Misschien geldt dit ook van het oorlogsinstinct, maar dat wil niet zeggen, dat het nu nog nuttig is.

Een groot volk dat aangevallen wordt door de oorlog, heeft niet alleen zijn grenzen te verdedigen, maar ook zijn verstand te bewaren.

De Eeuwige zat op zijn rechterstoel en liet de grote mensheid voorbijgaan voor Zijn troon. Eindelijk vroeg de Eeuwige ook Zijn Eengeboren Zoon: Mijn lieve Zoon, wat hebt Gij aan de mensen gegeven? - De Vrede. - Wat hebben ze daarvan gemaakt? - Christus antwoordde niet. Met doorstoken handen bedekte hij zijn gelaat en weende.

Uit: Het eeuwige licht.

Mens tegenover mens leven wij in de burgelijke staat en zijn onderworpen aan de wetten; volk tegenover volk, zijn wij in het bezit van onze gehele natuurlijke vrijheid.

Daar is geen oorlog ter wereld, méér nog, geen enkele onrechtvaardigheid, of gij vrouwen zijn daarvoor verantwoordelijk. Niet dat gij die hebt uitgelokt, maar dat gij die niet heeft belet. De mannelijke natuur is geneigd tot vechten, mannen zullen vechten zonder veel aanleiding. Het staat aan u, om iedere aanleiding uit de weg te ruimen.

Er is gezegd dat astronomie een nederige en karakterbouwende ervaring is. Er is misschien geen betere demonstratie van de dwaasheid van menselijke verwaandheid dan deze verre afbeelding van onze kleine wereld. Voor mij onderstreept het onze verantwoordelijkheid om vriendelijker met elkaar om te gaan en om de bleke blauwe stip [de aarde] te behouden en te koesteren, het enige thuis dat we ooit hebben gekend.

Tegen de gedachten vermogen de bajonetten niets.

Een oorlog te beginnen is geen kunst, maar het kan bitter moeilijk zijn, er weer af te komen; niet in de macht van dezelfden is het begin en het einde; een oorlog aan te vangen staat iedereen, zelfs den krachteloze vrij; de wapenen neerleggen eerst als de overwinnaars het willen.

Wij leven niet bij jaren, maar bij eeuwen, en de strijd, die wij te voeren hebben, is er een van lange adem.

Als de oorlog in de oorlog niet reeds ophoudt, hoe moet het dan ooit vrede worden?

De oorlog verslindt de besten.

Toen de oorlog kwam, nam het onmenselijke, dat in ons was, de vrije loop.

Een dapper en moedig krijgsman zal er liever naar streven één burger te redden dan duizenden vijanden te vernietigen.

Oorlog is het enige spel, waarbij beide partijen verliezen.

Waarom straft men de man, die een ander doodt, en verheelijkt men dezelfde misdaad, wanneer een volk die begaat? De mens is door de natuur tot zachtheid en mededogen geschapen, - schaamt men zich dan niet behagen te vinden in bloedvergieten?

O, het is uitmuntend de kracht van een reus te bezitten, maar het is tirannie, ze als een reus te misbruiken.

Geweldloze actie betreft het verzet tegen van de macht van de tegenstander, inclusief zijn politie en militaire capaciteit, niet met de door hem gekozen wapens, maar met heel andere middelen. De repressie door de tegenstander wordt gebruikt tegen zijn eigen machtspositie in een soort politieke "Ju-Jitsu" en de bronnen van zijn vermogen aldus verminderd of verwijderd, met als gevolg dat zijn politieke en militaire positie ernstig is verzwakt of vernietigd.

De volkenbond loopt geen gevaar, zoals tal van zijn vrienden vrezen, om uit elkaar te vallen. Zijn wortels zaten diep, toen zij in 1919 boven de grond uitkwamen.

Oorlog wil zeggen: "Hel".

Het vredeswerk is hard werk, misschien het hardste van alle werk.

De wereld moet weten, dat, indien zij vrede wil, zij hard daarvoor zal hebben te werken.

Och! zegt hij, als de arme, domme wereld maar wilde aannemen, wat de Heer Christus zo duidelijk leert, als zij in gehoorzaamheid dat maar trouwelijk wilde nakomen, dan kon men al de dodelijke zwaarden tot ploegijzers maken, poorten en muren afbreken, beulen en henkers afdanken.

[henker = hangt misdadigers aan de galg op]

Wij staren meest altoos òf het leven aan òf de dood. Voor de mannen te velde zijn die twee tot één geworden. Telkens leven zij als op een bergkam; ter weerszijden hangt de berghelling af; één met de lachende groene weide - het leven; één met de kale rotswand - de dood. Beide zijn onophoudelijk daar, tegelijk; en voortdurend beide even mogelijk.

Er is geen voorbeeld in de geschiedenis vanaf keizerlijk Rome tot keizerlijk Frankrijk, dat een natie, die het recht van anderen heeft vertrapt, niet ten slotte zijn eigen rechten heeft verloren.

Het voortzetten van de oorlog, in de hoop om een militaire overwinning te behalen is de slechtst mogelijke weg om de grondslagen te leggen voor een duurzame vrede.

Men moet de vijand steeds zo bestrijden, dat hij ook weer een vriend kan worden.

Zolang de oorlog voortduurt en de internationale verhoudingen derhalve door onrechtvaardigheid worden geleid, kan er in het innerlijke van elke maatschappij niets zijn, dat op een volkomen rechtvaardigheid gelijkt.

Het is de mensen bovenal nuttig omgang en verbindingen aan te knopen en zich door zulke banden te verenigen, dat zij daardoor het best uit hun aller samenvoeging één geheel tot stand brengen

Het voornaamste werk van de conferentie is het verdrag voor de vreedzame beslechting van geschillen. Zij schiep een werk, dat door het nageslacht zeker het "eerste internationale wetboek van de vrede" zal worden genoemd...  Op dit uur is het wellicht voorbarig over een nog nauwelijks voltooid werk een oordeel te vellen. Maar één ding is zeker: dit werk zal zich in de toekomst ontwikkelen.

Openingsrede van de eerste vredesconferentie, 18 mei 1899

Hoe meer gij wordt aangevallen voor de goede zaak, hoe meer gij God moet danken en moed houden. Want slechts datgene wordt bestreden, wat leeft en handelt.

15 april 1912: sterfdag van W. Stead

It is not our business to collect trophies, but to try to bring back the world to peacefull habits

Hofprediker, veldprediker, die naar het front was geroepen om soldaten en officieren moed in te spreken en die als een goochelaar het gebod der liefde in dat van haat veranderde! Ge hebt gehoord, dat er gezegd is: "Gij zult uw naaste liefhebben en uw vijand zult gij haten. Maar ik zeg u, hebt uw vijanden lief, zegent ze die u vervloeken, doet wel degenen die u haten, en bidt voor degenen die u geweld doen en die u vervolgen; opdat gij moogt kinderen zijn van uw Vader die in de hemelen is." En deze hier stond op tegen zijn Heer en Heiland en predikte de haat.

Uit: Inferno

Indien iemands hoeve brandt, vraagt hij er niet meer naar of hij een rode kraag aan zijn uniform heeft of niet; hij grijpt naar de wapenen en schiet er op los, hier en in alle landen van de aarde; zo ging het altijd, mijn vriend.

Uit: Inferno

De geest van het Christendom en de geest van de oorlog staan tegenover elkaar als water en vuur.

Uit: Wereldkerk en wereldvrede

Zoveel liefde, zoveel goedheid, zoveel praktisch christendom komt vrij, wanneer men uit liefde voor Christus weigert zijn kracht te geven aan het krijgszuchtig vernielingswerk en deze in dienst van het leven stelt.

De oorlogen van de toekomst zijn technische oorlogen, die geen gelegenheid bieden om heldenmoed te tonen. Integendeel zal de grootse strijd, die de mens heeft te voeren tegen de natuur, groter mogelijkheid van heldenmoed in zich sluiten dan de oorlog.

Maar het kan niet de bedoeling zijn van een goddelijke ordening van de wereld, dat demensen hun beste hoedanigheden tegen elkaar gebruiken en zo telkens weer de algemene ontwikkeling van de cultuur terugstoten.

Toetreding van Duitsland tot de Volkenbond op 8 septemver 1926

Iedere geestelijke stroming heeft drie stadia door te maken: in het eerste stadium wordt zij bespot, in het tweede wordt zij bestreden, en in het derde verwijt men haar, dat zij op openstaande deuren inloopt.

De oorlogsgeest en het patriotistisch egoïsme zijn de ontkenning van alle rechtvaardigheid.

Uit: De Wapens neer

Kinderen doen dikwijls zo in hun spel: Als ik dit of dat doe, geldt het niet, hoort men hen zeggen. En in het oorlogsspel heersen ook zulke onuitgesproken overeenkomsten: doodslag geldt niet meer als doodslag, roof is geen roof - maar requisitie; brandende dorpen stellen geen brandongelukken - maar "genomen posities" voor.

Uit: De wapens neder

Hoe verder men in het barbaarse verleden teruggaat, des te veelvuldiger de onderlinge oorlogen en des te enger de grenzen des vredes.

De oorlog tussen twee beschaafde volkeren is hoogverraad aan de beschaving.

Zeer zeker is ieder slecht mens in staat om wanorde en oproer op te wekken; vrede en kalmte moeten eigenschappen zijn van goede mensen.

Hoedt u voor de man, die U ten oorlog voert.

Een wijs mens beproeft alle andere hulpmiddelen, voordat hij naar de wapenen grijpt.

Gerechtigheid, billijkheid, gematigdheid moeten de sterke - verstand, tact, voorzichtigheid de zwakke bezielen.

Uitgesproken bij het sluiten van de eerste vredesconferentie.

Men moet bekennen, dat de barbaarsheid van de wilde volken ons niets meer kan leren voor een oorlog, die op wetenschappelijke wijze door de moderne beschaving wordt gevoerd.

Vrede is niet de afwezigheid van conflict, maar de aanwezigheid van oplossingen.

Het verbazingwekkendste is, dat de ganse maatschappij niet in opstand komt op dat woord "oorlog".

De vrede tussen de mensen is de grootste weldaad op aarde, welke binnen het bereik van allen ligt.

Zodra men de mogelijkheid aanneemt het welzijn van de enkeling op te offeren aan het welzijn van een zekere collectiviteit, zijn er aan dit beginsel geen grenzen; iedere daad kan daarvoor redenen ter rechtvaardiging aanvoeren. En er is geen kwaad, dat niet in zijn naam kan worden bedreven.

De stelling, dat het mogelijk is het geluk van de massa te verzekeren, werd in vroeger eeuwen gehandhaafd door pijnbank en slavernij, thans door gevangenissen. Op grond van dit beginsel heeft Kajaphas Christus laten doden; heden doden wij miljoenen mannen in de oorlogen. Dat is het euvel, dat voortspruit uit deze zienswijze.

Het enige geweld, dat alles stuurt en waaraan alle mensen en volkeren gehoorzamen, was steeds alleen de openbare mening; deze onvatbare macht is het voortvloeisel van alle zedelijke krachten van een volk en van de gehele mensheid.

Geweld produceert slechts iets dat lijkt op gerechtigheid, maar het houdt mensen af van de mogelijkheid om rechtvaardig te leven, zonder geweld.

Door sommige wordt geweldloosheid geassocieerd met "mensenkracht", sociale en politieke mobilisaties die de kracht van demonstraties, niet-samenwerking of directe actie gebruiken om een situatie te veranderen. In die zin is het een nuttige en effectieve tactiek.

[...] Weigering schade toe te brengen ontstaat uit een positieve geest in ons; iets heel sterks en levensbevestigends. Het leidt ons  tot het weigeren van de cyclus van geweld, die op zoveel manieren verlaagd en degradeert en ons opdraagt om dingen anders te doen.

Ubuntu is erg moeilijk om in een westerse taal uit te drukken. Het spreekt van de essentie van mens zijn. Wanneer we een hoge lof willen geven aan iemand zeggen we dat ze Ubuntu hebben. Dan ben je vrijgevig, gastvrij, vriendelijk, zorgzaam en medelevend. Het zegt: 'Mijn menselijkheid is onlosmakelijk verbonden met de jouwe'. 

Oorlog speelt slechts een kleine rol in de ware geschiedenis van de Europeese volken.

Als de aanhangers van de internationaliteits-idee in deze maanden geleerd hebben het nationale niet te minachten, laat ons dan hopen, dat de belijders van het nationalisme tot de erkenning kwamen hoe de oorzaak van deze ontzettende beroeringen in de afwezigheid van een gezonde en duurzame internationaliteit gelegen was en haar doel geen ander dan de schepping daarvan wezen kan.

Uit: Holland en de oorlog

Waar strijdt gij voor? Alleen opdat de volken zich te eerder eenen in hun nieuw verband.

Uit: Wie in de loopgraaf ligt...

De Schepper kan niet anders, dan de oorlog vervloeken; zelfs zij, die de oorlog voeren, hebben daarvan een geheime afkeer; fris water en dauw vraagt de aarde voor de wasdom, maar geen bloed.

Het doel van de geweldloze beweging kan worden samengevat als te proberen de geweldloze toekomst toe te passen in het heden als een alternatief voor en ongehoorzaamheid tegen het geweld en de onderdrukking van de huidige maatschappij.

De steeds toenemende bewapeningen zijn de microben van de oorlog.

Uit de oorlog gekomen, dampende van het pas vergoten bloed, zou ik het eem misdaad achten, indien ik mij in betrekking wilde stellen met de goeden, voordat ik mij gereinigd had in het stromende water.

Als wij ons indenken, dat het 's mensen bestemming is te gelijken op de toonkunstenaar, die naar mate hij fijner en hoger ontwikkeld kunstgevoel krijgt, zich te pijnlijker voelt aangedaan door wanklanken, welk een onwelluidend en onnatuurlijk verschijnsel moet dan niet de oorlog in onze tijd van beschaving en veredeling worden genoemd.

Met de grootste zorg moet de rechtvaardigheid en de oorzaak van de oorlog worden onderzocht en geluisterd worden naar de argumenten van de tegenstander, indien deze naar billijkheid en met geduld de zaak wil bespreken. De wijze moet alles beproeven door rede en niet door geweld.

Wanneer er iets is dat de Volkenbond bijeenhoudt, dan is het wel het besef van de geweldige verantwoordelijkheid voor de chaos, waaraan niet te ontkomen  zou zijn, wanneer hij ten onder zou gaan.

Uitbanning van de oorlog uit het volkenrecht is in de ontwikkeling van dat recht een geweldige gebeurtenis. Onze taak is: die gebeurtenis helder te maken, elk in eigen land;  haar nabijliggende en verre consequenties te doen zien, ze geestelijk te doen aanvaarden.

Grotius' volkenrecht staat aan de deur en het klopt. Drie eeuwen heeft men het laten kloppen. Nog is het slot niet om, maar de grendels zijn reeds teruggeschoven.

Geen vrijheid voor de Staten om goed of kwaad te doen, maar hun daden gemeten naar stipte regels van recht en onrecht; handgemeen tussen Staten geen vechtspel, maar een misdaad, die om betraffing schreit: ― ziedaar wat Grotius geloofde met zijn gehele ziel.

Het is niet alleen aangenaam of mogelijk voor ons om meer dan alle anderen tot de vredesconferenties bij te dragen, maar het is onze internationale plicht.

Een monarch, die een groot leger op de been houdt, kan misschien zij naburen ten onder brengen, maar zeker voert hij zijn eigen land de ondergang tegemoet.

Eerst dan zal er geen oorlog uit eerzucht of boze luimen meer zijn, wanneer de mensen zullen inzien, dat zelfs in de gelukkigst gevoerde oorlogen slechts een handvol aanvoerders iets te winnen hebben.

Wanneer 't verbolgen zwaard eens raakt uit 's krijgsmans  schede,
Het keert 'er langzaam in.

Laten we het eens omgekeerd doen: We gebruiken belastinggeld om armoede te bestrijden en op radio en televisie vragen we giften voor defensie.

Wanneer respect voor het leven en verlangen naar bevrijding zijn gemaakt tot richtlijnen voor politieke actie, zegt dat veel. Om deze waarden in strategische tactieken te vertalen, moeten de gezochte doelstellingen en de aangenomen methoden consistent zijn met elkaar. Inderdaad, dit is waar geweldloosheid zich afsplitst van vele andere benaderingen van sociale verandering.

Mijn eerste, laatste en enige wens is om deze vloek der mensheid, oorlog, van de wereld te zien verbannen.

Als gij maar één dag oorlog had meegemaakt, zoudt gij God smeken nooit een tweede te behoeven te beleven.

Het is absurd om te geloven, dat enig land het nationalisme, het wantrouwen en de haat werkelijk het intellect van de mensheid weergeven.

Ondanks de huidige advertenties en slogans, verandert de wereld niet één persoon tegelijk. Het verandert wanneer netwerken van relaties zich vormen onder mensen die een gemeenschappelijke doel en visie delen van wat mogelijk is. Dit is goed nieuws voor diegene van ons met de intentie om een positieve toekomst te creëren. In plaats van ons zorgen te maken over 'kritieke massa', is ons werk om kritieke verbindingen te bevorderen. We hoeven geen grote aantallen mensen te overtuigen om te veranderen; In plaats daarvan moeten we verbinding maken met gelijkgestemden. Door deze relaties zullen we de nieuwe kennis, praktijken, moed en toewijding ontwikkelen die leiden tot brede verandering.

Ons volk, uit naam waarvan ik spreek, verafschuwt de oorlog. Het zou natuurlijk een aanval weerstaan, maar het verafschuwt de oorlog. Evenzeer als het uittarting en aanval tussen burgers veroordeelt, veroordeelt het uittarting en aanval tussen volken. Het meent, dat voor de gemeenschap der volkeren de tijden zijn aangebroken om door daden te tonen, dat zij vast besloten is te breken met het recht van de sterkste als haar uiteindelijke hoogste norm.

Haar antwoord aan president Roosevelt op 18 mei 1933

De kracht van geweldloosheid is niet specifiek naar omstandigheden. Het is net zo van toepassing op problemen waarmee we nu te maken hebben, als op problemen waarmee in het verleden vorige generaties te maken hadden. Het is geen medicijn of een oplossing, maar een genezingsproces. Het is het actieve spirituele immuunsysteem van de mensheid.

De vrede kan niet met zekerheid en met gerechtigheid berusten op een gewapend evenwicht van de mogendheden.

28 april 1919: oprichting van de Volkenbond

Het vraagstuk van de bewapeningen te land en ter zee is een vraagstuk van de meest onmiddellijke en practische betekenis, waaraan het toekomstige lot der volkeren en der gehele mensheid ten nauwste verbonden is.

22 Januari 1917: President Wilson in zijn rede in de Senaat

Alleen een vrede tussen gelijken kan duurzaam zijn, alleen een vrede waarvan het essentieele beginsel is gelijkheid en gemeenschappelijke deelneming ter bevordering van het algemeen belang.

Voor natiën evenals voor individuen is eerlijkheid en rechtvaardigheid in 't eind nog de beste politiek.

Geef kindeen een juist denkbeeld over de oorlog in hun geschiedenisboeken en met behulp van de bioscoop, en het volgende geslacht zal evenmin oorlog wensen als een tegenwoordige naar een aardbeving verlangt.

Eerste hulp bij oorlogen: haal de wapens weg.

Iedereen viert feest, terwijl de atoomwapens zich opstapelen.

Vrede is het juk van de wapens afwerpen.

Vrede we horen er allemaal bij.

Vrede heeft grote toekomst.

Vrede stichten met wapens kan niet.

Wapens weg, vrede For ever.

Vrede is praten en liefhebben tot de dood.

Vrede: je naaste ben je zelf.

Kernonderzeeërs weg, walvissen terug.

Oorlog voeren is ouderwets en past niet in de moderne wereld.

Zelfs kernwapens vallen onder de geboden.

Oorlog is een uiting van een verziekte maatschappij.

We hebben altijd zonder kernwapens gekund, waarom nu niet?

Wapens zijn de vijand van de mens.

Het woord 'atoom' is wel goed maar 'bom' hoort er niet achter.

Voor wereldoorlog 3 moet er ontwapend zijn.

De gevolgen van atoomwapens worden ernstig onderschat, anders waren ze al lang weg.

Berlijnse muur weg, kernwapens ook.

Het is makkelijker de kernwapens te vernietigen dan alle steden opnieuw te bouwen.

Vrede is bouwen aan het paradijs.

Vrede is de wereldproblemen de baas zijn.

Ontwapenen maakt de weg vrij voor vrede op aarde.

De weg naar vrede wordt geblokkeerd door kernwapens.

Het echt kritische ding is niet wie er in het Witte Huis zit, maar wie op straat is, in de cafetaria's, in de zalen van de regering, in de fabrieken. Wie protesteert, wie kantoren bezet en wie demonstreert. Dat zijn de dingen die bepalen wat er gebeurt.

Oorlog! Zijn moorden ergert mij en schijnt mij een nodeloze gruwel.

Zou het een droom wezen, dat wij de getuigen zijn van de doodsstrijd des oorlogs? Wijzen niet duizenden  tekenen daarheen?