De Deserteur

Boris Vian

logo

Muziek en Vrede

naar hoofdmenu

terug naar vorige pagina

informatie over het Museum voor Vrede en Geweldloosheid

naar inhoudsopgave muziek map

naar achtergrond artiest

achtergrondinformatie over het lied

fragment van het lied

hele lied

muzieknoten De Deserteur

Meneer de president,
īk schrijf u een brief bij deze,
die u wellicht zult lezen
hoewel u mij niet kent.
Vanmorgen kwam de post
mij met uw oproep wekken
om naar het front te trekken
als vechter uitgedost.
Meneer al bent u groot,
u moet het mij vergeven,
maar ik schiet in dit leven
geen arme andīren dood.
Al stelt het u teleur,
īk heb mijn besluit genomen
niet naar het front te komen.
Ik word een deserteur.

Mijn vader stierf als held
Mijn broers zijn eens vertrokken
In fraaie wapenrokken
Ze sneuvelden in īt veld.
Mijn moeder huilde lang
Nu ligt ze onder de zoden
Daar kan geen bom haar doden
Daar is ze niet meer bang.
Toen īk krijgsgevangen zat
Heeft men mijn vrouw gestolen
Mijn hart, mijn trouw gestolen
En al wat ik bezat.
Nu sluit ik morgenvroeg
De deur af naar īt verleden
īk Ga zwerven door het heden
Want zo is het genoeg.

Ik trek van noord naar zuid
Ik trek door zon en regen
Ik loop de mensen tegen
En draag mijn boodschap uit.
īk Negeer het kil bevel
En weiger om te strijden
En weiger om te lijden
īk Blijf uit die oorlogshel.
Meneer de president
Waarom ons bloed te vragen?
Ga zelf uw leven wagen
Als u zo moedig bent.
Nee, ik draag geen geweer
Geef opdracht aan uw heren
Mij niet te arresteren
Knal mij gewoon maar neer.

hoofdmenu     inhoudsopgave     info museum     uw reactie

Updated: 17 november 2003