Mariane Pearl

logo

vergeving
verzoening

verhaal 15






foto Marianne met haar zoontje "Vergeving is niet een waarde die sterk genoeg is om op verder te bouwen. Je moet een soort van overwinning behalen op hen die je hebben verwond".

Mariane Pearl was 5 maanden zwanger toen haar man, de Ameri-kaanse journalist Daniel Pearl, in februari 2002 op beestachtige wijze vermoord werd door een militante Islamitisch-fundamentalistische groep.
Vastbesloten er niet aan onderdoor te gaan heeft zij een boek geschreven getiteld:
A Mighty Heart, The Brave Life and Death of my Husband Daniel Pearl.
Zij woont met haar 18 maanden oude zoon Adam in New York.

Toen ik hoorde dat Omar Seikh schuldig bevonden was aan de moord op Danny, schreef ik President Musharraf van Pakistan om hem de doodstraf te geven.
De doodstraf is geen oplossing, en als ik erom vraag gaat het niet om wraak, maar ik geloof dat in dit bijzondere geval de doodstraf gerechtigheid is. Het is de samenleving die iemand straft voor moord.
Voor Pakistan is het ook een krachtige politieke stellingname tegen terrorisme.
Helaas, Omar Sheik zal niet met zijn leven betalen voor het leven van Danny, en met de doodstraf voel ik me echt niet beter.

Ik heb geen reden Omar Sheikh vergiffenis te schenken. Men vertelde mij dat hij zich bij mij wilde verontschuldigen, maar ik weigerde hem te ontmoeten. De man is een psychopaat en ik geloof niet dat zijn verontschuldiging oprecht zou zijn.
Misschien dat hij een opflikkering van berouw voelde omdat ook hij een vrouw en een kleine jongen heeft, maar onze ontmoeting zou van geen waarde zijn.

Persoonlijk zou ik Omar Sheikh gemakkelijk kunnen vermoorden, maar ik geef er de voorkeur aan het over te laten aan de Pakistaanse rechtsspraak. Er is een geweldig verschil tussen het feit de vergelding in eigen handen te nemen of het over te laten aan de wet.

Ik was volledig tegen de oorlog in Irak. Mensen denken dat ze zich des te beter voelen naarmate een groter deel van de vijand vernietigd is. Maar in de praktijk komt het zo vaak voor, dat alleen maar onschuldige mensen sterven, en uiteindelijk vergeet je waarvoor je in eerste instantie bent gaan vechten.

Vergelding is een basaal menselijk instinct, het dierlijke deel van de mens, en het brengt ons nergens.
Niet vergelden betekent niet dat je zwak bent. Dat je in staat bent boven je instincten uit te stijgen is feitelijk een teken van sterkte - veel heldhaftiger dan het bombarderen van een ander land of het plannen van een zelfmoordactie.
Dialoog is de ultieme daad van moed, veel moediger dan iemand doden.

Maar vergeving is te onbevredigend als antwoord op extreme situaties. Het is geen waarde op zich die sterk genoeg is om op verder te bouwen.
Je moet een soort overwinning behalen op de mensen die je pijn gedaan hebben en je kunt dat alleen maar door het doel van de terroristen te ontkennen.
Zij proberen alles in je te doden: initiatief, hoop, vertrouwen, dialoog.
De enige manier je te weer te stellen tegen hen is de kracht te tonen die ze denken van jou afgenomen te hebben.

Die kracht is door te gaan met leven, door te gaan het leven waarde te geven. Nu is het mijn verantwoordelijkheid iets te maken van mijn leven.
Danny's ouders hebben in zijn naam een Stichting opgericht, en ik boek stap voor stap kleine vooruitgang. In de eerste plaats door de geboorte van Adam, en vervolgens door het schrijven van mijn boek.

hoofdmenu    volgende    vorige    info museum    uw reactie

Laatst gewijzigd: 17 december 2004