Mijn stem mocht in den Krijg in schotte tonen donderen,
Maar Vrede! ik heb geen taal voor uw bemin'lijkheid.
Doordringe uw toverkracht de zielen met uw wonderen,
En maal u-zelve af in de oogsten, die gij spreidt.

Gij koningen, gereed den Vredeband te knopen,
Vereeuwigt dezen band. Europa vreest het juk!
't Vertrouwde u; laat ons hart niet vruchteloos van u hopen,
Verzekert ons de Rust en 't ongestoorde Geluk!