Als er iets is, dat men mijden moet, dan is 't de oorlog buiten welke geen goddelozer, ellendiger, schadelijker, grauwsamer ding gevonden en kan worden.

Door één moord wordt iemand een misdadiger, maar door vele moorden een held.

Waarom is het nodig, dat in geschillen, die tussen vorsten ontstaan, naar de wapenen wordt gegrepen? Er zijn wetten, geleerde mannen, geachte priesters, eerwaardige bisschoppen, door wier goeden raad elke onrust kan worden bedwongen. Waarom maakt men deze niet liever tot scheidsrechters, want men gaat dan met geringer kwaad uit dan wanneer men met de wapenen kampt?

Wat is er zotter dan een zodanige strijd te beginnen, waaruit voor beide partijen meer last dan voordeel spruit?

Er is nauwelijks een zo nadelige vrede te bedenken, die niet boven de meest voordelige oorlog is te verkiezen.