In dit paleis, voor alle Staten in gelijke mate toegankelijk, zal geen sterke meer zijn en geen zwakke. Geen ander zwaard zal in de weegschaal worden geworpen dan dat van de gerechtigheid. Dit paleis betekent daarom reeds een aanzienlijke stap in de richting van vooruitgang van de mensheid.

Eerste steenlegging van het Vredespaleis op 30 juli 1907.

De Volkenbond is er, omdat hij er zijn moest; omdat ook de Staten zich niet kunnen onttrekken aan de wet der associatie, die onze tijd beheerst.

De twijfel, die rond de Volkenbond hangt, verontrust mij niet. Want de Volkenbond zal blijven bestaan, omdat hij er is. Hij is er, omdat hij er zijn moest. En hij moest er zijn, omdat de mensheid een aera van samenwerking is binnengetreden, samenwerking aan welke zelfs de Staten zich niet kunnen onttrekken.

Volkenbondswerk is mensenwerk en de Volkenbond kan niet meer geven dan waartoe zijn leden hem collectief in staat stellen.

De betekenis van de Volkenbond ligt niet in zijn juridisch systeem, al is dat van belang, maar in het historische feit, dat thans de bereddering van de internationale verhoudingen constitutief is ingesteld op de grondslag van collectief georganiseerd overleg.

Juist omdat de Volkenbond een postulaat is van de categorische imperatief van onze tijd, niet is sentiment, maar realiteit, al is de rijpheid der tijden nog niet gekomen, hebben zij, die in hem geloven en op hem bouwen, grond onder de voeten.