Denkend aan Holland
Zie ik brede stromen
Mensen traag door oneindig
Laagland gaan
Rijen ondenkbaar veel mensen
Op zoek naar een veilig bestaan
Op de vlucht voor oorlog en geweld
Is het triest met hen gesteld
Waar, vragen zij, zijn wij terecht gekomen
Welkom geheten met dode varkens in bomen
Met vuurwerk, eieren en stenen
Tolerantie en broederschap lijken verdwenen
Ook het nuanceren is verbannen
Door schreeuwende boze mannen
Die krijsen Nee tegen een AZC
Is dit het beschaafde landje aan de zee
Het vlakke land met steeds diepere kloven
Ik kan het haast niet meer geloven
Vrij naar Marsman 's Herinneringen aan Holland
Bush, baas van het kwaad,
slechts uit op eigen baat,
lugubere held
van het precisiegeweld.
Van MAGERE HEIN de bode,
In de mond "Gij zult niet doden"
Met zijn druk op de gruwelknop
Start de dodendans volop.
0p tonen van moordlustig gebral,
vechtmachines in aanval,
hersenloos opgehitst
door een superterrorist.
Dood en woestenij
om de wereldheerschappij.
Controle op de oliekraan
Dat staat bovenaan.
Mensenlijven uiteengereten.
Bush, wil je daarvan weten?
Moeders, huilend om honger en dood.
Laat het je koud, idioot?
Bush, jij bedrieger in naam van God.
Niks democratie, maar ordinair wapencomplot
en straks een derde wereldbrand.
Jij, gangster, zonder verstand.
Slaven Balkenende en Blair,
in eigen gebied voos autoritair
lallen met de meester mee.
Neen, tegen pais en vree.
Wie brengt de monsters tot rede?
Heel het volk roept om vrede.
Tegen deze en elke oorlog.
De argumenten zijn kiezersbedrog!
Gij zocht de heilige Vrêe,
En vond haar al verblijd,
En greep'ze, maar helaas! voor eenen kleinen tijd!
Z'ontglipte U wederom.
Na de dood van Aartshertogin Isabella