Geweldloosdheid is geen principe, het is een bloem die bloeit op de grond van begrip en liefde. [Het is] iets om te cultiveren. De essentie van geweldloosheid is liefde. Uit liefde en de bereidheid om onzelfzuchtig, ontstaan strategieën, tactieken en technieken voor een geweldloze strijd op natuurlijke wijze. Geweldloosheid is geen dogma; het is een proces.

De menselijke conditie is een van echte horror: geweld, oorlog,a rmoede, ecologische verwoesting. Maar 'iedereen' blijft me vertellen: 'Ik wil het niet weten.' Waarom? Als je  menselijk gedrag wilt veranderen moet je eerst begrijpen wat het veroorzaakt. Het is angst dat maakt dat menselijke wezens geweld toebrengen. Het is angst die maakt dat menselijke wezens zich onderwerpen aan geweld. Daarom is geweld niet het probleem. Mijn angst vertelt me dat het beëindigen van menselijk geweld onmogelijk is. Mijn geweten vertelt me dat het beëindigen van menselijk geweld is waar ik voor leef. Dus wat moet ik doen? Ik voel mijn angst, totdat de weg om menselijk geweld te beëindigen duidelijk voor mij ligt.

Geweldloosheid is een manier van doen, die ontspringt uit een manier van zijn.

Geweldloosheid is geen geisoleerde deugd die door het individu wordt beoefend voor zijn vrede en laatste redding, maar het is een gedragsregel voor de samenleving.

De geweldloze aanpak doet niet meteen het hart veranderen van de onderdrukker. Het doet eerst  iets met de harten en zielen van degene die zich eraan binden. Het geeft hen nieuw respect; het roept middelen op van kracht en moed waarvan ze niet wisten dat ze die hadden. Ten slotte bereikt het de tegenstander en roert aldus zijn (of haar) geweten zodat verzoening realiteit wordt.

Degenen onder ons die buiten de samenleving's definitie vallen van acceptabele vrouwen; Degenen onder ons die zijn gesmeed in de smeltkroes van verschil - degene die arm zijn, die lesbiennes zijn, die zwart zijn, die ouder zijn - weten dat overleving geen academische vaardigheid is. De gereedschappen van de meester zal het huis van de meester niet ontmantelen. Ze zullen ons nooit toestaan dat we echte verandering tot stand brengen.

Geweldloosheid is een richting, geen scheidslijn. Het heeft geen grenzen.

Geweldloosheid is een actief en creatief vermogen voor gerechtigheid en het welzijn van alles dat niet in dienst is van passiviteit of geweld. Geweldloosheid is een proces dat de cyclus van escalerend en vergeldingsgeweld probeert te doorbreken, om uit te reiken naar de tegenstander en potentiële bondgenoten, om te focussen op de kwestie op hand, en om te proberen de waarheid en rechtvaardigheid van een situatie duidelijker te onthullen. Geweldloosheid is georganiseerde liefde.

Geweldloze actie betreft het verzet tegen van de macht van de tegenstander, inclusief zijn politie en militaire capaciteit, niet met de door hem gekozen wapens, maar met heel andere middelen. De repressie door de tegenstander wordt gebruikt tegen zijn eigen machtspositie in een soort politieke "Ju-Jitsu" en de bronnen van zijn vermogen aldus verminderd of verwijderd, met als gevolg dat zijn politieke en militaire positie ernstig is verzwakt of vernietigd.

Geweld produceert slechts iets dat lijkt op gerechtigheid, maar het houdt mensen af van de mogelijkheid om rechtvaardig te leven, zonder geweld.

Door sommige wordt geweldloosheid geassocieerd met "mensenkracht", sociale en politieke mobilisaties die de kracht van demonstraties, niet-samenwerking of directe actie gebruiken om een situatie te veranderen. In die zin is het een nuttige en effectieve tactiek.

[...] Weigering schade toe te brengen ontstaat uit een positieve geest in ons; iets heel sterks en levensbevestigends. Het leidt ons  tot het weigeren van de cyclus van geweld, die op zoveel manieren verlaagd en degradeert en ons opdraagt om dingen anders te doen.

Het doel van de geweldloze beweging kan worden samengevat als te proberen de geweldloze toekomst toe te passen in het heden als een alternatief voor en ongehoorzaamheid tegen het geweld en de onderdrukking van de huidige maatschappij.

Wanneer respect voor het leven en verlangen naar bevrijding zijn gemaakt tot richtlijnen voor politieke actie, zegt dat veel. Om deze waarden in strategische tactieken te vertalen, moeten de gezochte doelstellingen en de aangenomen methoden consistent zijn met elkaar. Inderdaad, dit is waar geweldloosheid zich afsplitst van vele andere benaderingen van sociale verandering.

De kracht van geweldloosheid is niet specifiek naar omstandigheden. Het is net zo van toepassing op problemen waarmee we nu te maken hebben, als op problemen waarmee in het verleden vorige generaties te maken hadden. Het is geen medicijn of een oplossing, maar een genezingsproces. Het is het actieve spirituele immuunsysteem van de mensheid.