Franciscus van Assisi

Franciscus van Assisi (Italiaans: Francesco d’Assisi, 1181 of 1182 – 3 oktober 1226), stichtte de kloosterorde van de franciscanen of minderbroeders, en werd op 16 juli 1228 heilig verklaard door paus Gregorius IX.

(Onderaan staat de volledige biografie)

Franciscus van Assisi is ingedeeld in de categorie:

Franciscus van Assisi

Bovenste deel van het oudste portret van Franciscus van Assisi, een muurschildering van Sacro Speco in Subiaco.

Biografieën

Per:

Dienstbaarheid aan de armen
Na een veldslag tussen zijn geboorteplaats Assisi en de stad Perugia in 1202 werd Franciscus krijgsgevangen. Hij was toen ongeveer 20 jaar oud. Na een jaar kwam hij vrij maar was daarop lang en ernstig ziek. Weer aan de beterende hand werd Franciscus bijzonder getroffen door het leed van de melaatsen, die in zijn tijd volledig uit de samenleving werden verstoten. Volgens zijn Testament bracht God hem in hun midden en bewees hij hun barmhartigheid. Naar aanleiding daarvan bekeerde hij zich tot een leven van armoede, gebed en dienstbaarheid aan de armen, ontevreden over de leegheid van zijn leven. Hij bedelde zijn dagelijks voedsel bij elkaar, daarvan delend met anderen die nog minder hadden dan hij.
In 1208 gaf de abt van het Benedictusklooster op de Monte Subasio het kerkje van Portiuncula in het dal bij Assisi in bruikleen aan Franciscus om het tot het centrum van zijn nieuwe beweging te maken.

Kruistocht van dialoog
Hij ging mee met de Vijfde Kruistocht maar bewandelde een andere weg: hij benaderde in 1219 sultan Al-Kamil om hem te bekeren, wat deze laatste hoffelijk afwees. Franciscus had een vreedzame dialogische benadering naar de islam. Een belangrijke regel van hem in de omgang met andersdenkenden en andersgelovigen, was onder andere de afwijzing van woordenstrijd. Armoede, dienstbaarheid, geweldloosheid zonder wapens, zelfs zonder het wapen van het woord, gingen voor hem hand in hand.
Franciscus zag het op zich nemen van wat het leven te dragen geeft als een van de manieren om dichter bij Christus te komen. Toen hij opmerkte ‘draag uw kruis’, bedoelde hij ‘neem uw lot op u, draag uw deel van het lijden’. Franciscus hechtte ook grote waarde aan de natuur, die hij een prachtige weergave vond van hoe de Schepper er voor de mens wil zijn en de mens draagt en in leven houdt.
Rond 1219-1220 ontstonden er problemen in de broederschap. Franciscus, die in het Midden-Oosten verbleef, keerde daarom terug naar Italië en legde het ambt van minister-generaal van de broederschap neer. Franciscus schreef een nieuwe orderregel, die op 29 november 1223 door paus Honorius III met een pauselijke bul Regula Bullata werd bekrachtigd. In datzelfde jaar gaf de paus Franciscus toestemming om de mis tijdens de kerstnacht buiten in de natuur te vieren. De traditie van het opzetten van een kerststal komt van de eerste Franciscaner monniken, die in een grot in het dorpje Greccio, enkele kilometers van Assisi, een kerststal maakten. Hij stierf op de avond van 3 oktober 1226. Twee jaar later sprak paus Gregorius IX zijn heiligverklaring uit. De dag waarop de processie van Franciscus lichaam plaatsvond werd gekozen tot zijn feestdag. In 1929 werd de dag van Sint-Franciscus tevens Werelddierendag.

Franciscaanse gemeenschappen
De Orde van de Franciscanen had binnen een jaar tijd elf volgelingen. Dit aantal liep op tot zo’n 5000 in 1221 en 35.000 rond 1274. Omstreeks het midden van de 13e eeuw waren er wereldwijd zo’n 1400 franciscaner kloosters. Strikte armoede was lange tijd het kenmerk van de Orde der Franciscanen. Dat hield in dat de broeders niet alleen afstand deden van persoonlijk, maar ook van gemeenschappelijk bezit. Te midden van de andere kloosterorden werden ze door Franciscus ‘de minderbroeders’ genoemd. De broeders woonden samen in een grote cirkel waar een gracht omheen werd gegraven. In de ring werd een heg geplaatst, waarin cellen stonden om te bidden. De broeders sliepen op de koude grond en als het echt koud was op hooi, met daarover een doek. Hiervandaan vertrokken de broeders om te bedelen en te prediken. De franciscanen vormen door diverse splitsingen niet één orde, maar worden onderscheiden in minderbroeders, minorieten of conventuelen en kapucijnen. De vrouwelijke tak van de franciscanen werd gesticht door de heilige Clara van Assisi. Vandaar dat een gedeelte van de vrouwelijke volgelingen van Franciscus bekendstaat als de clarissen.

Deze afbeelding is afkomstig vd wikipedia. Dit werk bevindt zich in het publiek domein in landen en gebieden waar de auteursrechttermijn het leven van de auteur plus 70 jaar of minder is.
Bron: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:StFrancis_part.jpg