De Ligt groeide op in een religieus gezin en ging theologie studeren aan de Rijksuniversiteit Utrecht, waar hij in 1907 zijn studie afrondde. Na zijn afstuderen werd hij predikant in Nieuwer-Amstel (het huidige Amstelveen). Al snel raakte hij echter gedesillusioneerd door de dogma’s van de kerk en de officiële christelijke leer, vooral door wat hij zag als de kerk’s impliciete steun voor oorlog en geweld. Deze onvrede leidde tot zijn breuk met de kerk en zijn overgang naar activisme.

In de jaren tien en twintig van de 20e eeuw werd Bart de Ligt een prominente stem binnen de socialistische en anarchistische bewegingen in Nederland en daarbuiten. Hij was een fervent antimilitarist en verzette zich krachtig tegen de militarisering van de samenleving. Zijn antimilitarisme was diepgeworteld in zijn geloof in de waarde van het menselijk leven en zijn overtuiging dat oorlog en geweld nooit legitieme middelen konden zijn om conflicten op te lossen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd De Ligt actief in de internationale vredesbeweging. Hij sloot zich aan bij de “Internationale Anti-Militaristische Vereniging” en werd een prominent spreker en schrijver over kwesties van oorlog, vrede en geweldloosheid. Zijn standpunten brachten hem in conflict met de autoriteiten, en zijn pacifistische activiteiten leidden tot zijn arrestatie en gevangenschap. In 1918 werd hij voor zes maanden gevangengezet vanwege zijn opruiende anti-oorlogsactiviteiten, maar zijn tijd in de gevangenis versterkte alleen maar zijn overtuigingen.

Na de oorlog bleef De Ligt zich inzetten voor vrede en sociale rechtvaardigheid. Hij reisde door Europa en gaf lezingen over de noodzaak van geweldloos verzet. Zijn denken werd beïnvloed door andere vredesdenkers, zoals Leo Tolstoy en Mahatma Gandhi, en hij probeerde hun ideeën over geweldloosheid te combineren met zijn eigen anarchistische idealen. Hij geloofde in directe actie en burgerlijke ongehoorzaamheid als middelen om sociale verandering te bewerkstelligen, maar altijd zonder het gebruik van geweld.

Een van zijn belangrijkste bijdragen aan de vredesbeweging was zijn boek Het Conscientieele Front (1931), waarin hij opriep tot een internationale organisatie van gewetensbezwaarden en dienstweigeraars. In dit werk betoogde hij dat gewetensbezwaarden geen passieve figuren moeten zijn, maar actieve deelnemers aan een beweging voor radicale sociale verandering. Hij pleitte voor een ‘gewetensstrijd’ tegen oorlog en militarisme, waarbij individuen persoonlijk verantwoordelijkheid moesten nemen voor hun overtuigingen, zelfs als dat hen in conflict bracht met de staat.

Bart de Ligt overleed op 55-jarige leeftijd in Nantes, Frankrijk. Hij liet een nalatenschap achter van principiële pacifistische en anarchistische ideeën die de vredesbeweging wereldwijd hebben beïnvloed. Zijn leven en werk blijven een inspiratiebron voor activisten die streven naar een wereld zonder oorlog en geweld. Zijn pleidooi voor een actieve, geweldloze strijd voor gerechtigheid en vrede is nog steeds relevant in hedendaagse discussies over oorlog, gewetensbezwaar en burgerlijke ongehoorzaamheid.