De aanleiding voor hun activisme was een tragische gebeurtenis op 10 augustus 1976 in Belfast, waarbij drie jonge kinderen omkwamen nadat een auto, bestuurd door een IRA-lid dat werd neergeschoten door Britse soldaten, op hen inreed. Betty Williams was getuige van het ongeluk en begon meteen met het verzamelen van handtekeningen voor vrede. Mairead Maguire, de tante van de overleden kinderen, sloot zich aan bij haar initiatief. Mairead was katholiek en Betty protestants.Samen organiseerden ze massale vredesmarsen waaraan zowel katholieke als protestantse vrouwen deelnamen, een unicum in die tijd.

Hun beweging, Peace People, groeide snel en organiseerde talrijke demonstraties en initiatieven om dialoog en verzoening te bevorderen. Hoewel de Noord-Ierse samenleving diep verdeeld bleef en het conflict nog jarenlang voortduurde, brachten hun inspanningen internationaal aandacht voor vredesinitiatieven en geweldloos protest.

In de jaren na hun gezamenlijke activisme bleven beide vrouwen zich inzetten voor vrede, maar hun paden scheidden zich. Betty Williams bleef actief in internationale vredesprojecten en werkte onder meer aan kinderrechten. Mairead Maguire bleef een uitgesproken pleitbezorger van geweldloosheid en mensenrechten, met name in conflictgebieden wereldwijd. (1)

Hun toewijding aan vrede, verzoening en geweldloos activisme maakte hen tot inspirerende figuren in de geschiedenis van de vredesbeweging.

(1) Corrigan is lid van de Raad van Advies van de Nederlandse organisatie The Rights Forum die zich inzet voor de rechten van Palestijnen.

Declaration of the Peace People

• We willen leven en liefhebben en een rechtvaardige en vredige samenleving opbouwen
• We willen voor onze kinderen, net als voor onszelf, een leven thuis, op het werk van vrede en vreugd
• We erkennen dat de opbouw toewijding, hard werken en moed vereist
• We erkennen dat er problemen zijn in onze samenleving die een bron zijn van conflicten en geweld
• We erkennen dat elke kogel die wordt afgevuurd en elke exploderende bom ons werk moeilijker maakt
• We wijzen het gebruik van bommen, kogels en alle uitingen van geweld af
• We wijden ons toe om met onze buren, dichtbij en ver weg, dag in en dag uit, te werken aan zo’n samenleving waarin de tragedies die we hebben gekend een slechte herinnering en een constante waarschuwing zijn