per:
Jody Williams
Jody Williams (geboren op 9 oktober 1950) is een Amerikaanse activiste die in 1997 de Nobelprijs voor de Vrede won voor haar leiderschap in de International Campaign to Ban Landmines (ICBL), een coalitie van honderden organisaties die zich inzetten voor een internationaal verbod op het gebruik van landmijnen. Dankzij deze campagne werd in datzelfde jaar het Ottawa-verdrag ondertekend, waarin meer dan 120 landen zich committeerden aan het verbieden van landmijnen (ook wel “antipersoonsmijnen” of explosieven genoemd).
Jody Williams is ingedeeld in de categorie:
Jody Williams at a Hudson Union Society event in May 2010, by Justin Hoch
Biografieën
Per:
Jody Williams studeerde aan de Universiteit van Vermont, waar ze zich al vroeg bezighield met maatschappelijke kwesties. Ze behaalde een masterdiploma in Spaans en een tweede master in Internationale Betrekkingen. In de jaren ’80 was ze actief in vredes- en mensenrechtenbewegingen, met name gericht op de Amerikaanse betrokkenheid in Centraal-Amerika.
Haar grootste impact kwam in 1991, toen ze werd gevraagd om de International Campaign to Ban Landmines te leiden. Met vastberadenheid en een sterke strategie wist ze regeringen, NGO’s en burgers wereldwijd te mobiliseren. Haar inspanningen leidden tot de snelle totstandkoming van het Ottawa-verdrag in 1997. Het was een ongekende prestatie, aangezien internationale verdragen doorgaans vele jaren in beslag nemen.
Na het winnen van de Nobelprijs bleef Jody Williams zich inzetten voor vredes- en mensenrechtenkwesties. In november 2004 stichtte Williams, samen met mede-Nobelprijs voor de Vrede-winnaars Shirin Ebadi en Wangari Maathai, de Nobel Women’s Initiative op, waarmee vrouwelijke Nobelprijswinnaars zich inzetten voor sociale rechtvaardigheid en gendergelijkheid. Daarnaast spreekt ze zich uit tegen oorlog en militarisme en pleit ze voor de rechten van slachtoffers van gewapende conflicten.
creative commons