Boris Vian – Een korte Biografie

In tegenstelling tot zijn vriend en tijdgenoot Jean Paul Sartre, nam Vian zichzelf nooit erg serieus. Hij vierde zijn buitengewone verbeelding en verbazingwekkende gemak met taal, met een ongeorganiseerde carrière van schrijven, muziek spelen, oude auto´s repareren, het aflopen en organiseren van feesten en aanvallen van elke vorm van pretentie en bureaucratie. Hij hield speciaal niet van georganiseerde religie en militarisme, maar minachtte ook elke regelgeving in het openbare of persoonlijke leven.

Zijn werk beweegt zich tussen de goed-verkopende sex-en-geweld thrillers onder de naam Vernon Sullivan, via populaire liedjes, toneelstukken, korte verhalen, tot de mooie en surrealistische romans die hij onder zijn eigen naam schreef, L´Arrache Coeur (Heartsnatcher), L´Herbe Rouge en zijn meesterwerk L´Ecume des jours (Schuim op de Dagdroom).

Vian was zowel surrealist en een absurdist uit nature als uit intentie. Zijn doel met het schrijven was het uitdrukken van genot in de capaciteit van de taal met het presenteren van een denkbeeldige wereld als echt en vertelt dan de saaie dag na dag levenswijze van het “normale leven”.

Na zijn dood werd hij een held voor de 1968 studenten revolutie, speciaal in Frankrijk, waar zijn literaire bekendheid ook groeide. In Engeland is hij nauwelijks bekend. Stanley Chapman ving Vian´s karakter met zijn essentiële vertaling “Schuim op de Dagdroom” (Froth on the Daydream), dat een kleine klassieker werd.

Vertaling uit het Engels: Leo de Groot