De feiten over kernwapens
in Nederland
paneel 28
Citaten uit factsheet door Omslag, Werkplaats voor Duurzame Ontwikkeling, i.s.m. het Anti-Militaristisch Onderzoeks Kollektief AMOK, werkgroep Eurobom, januari 1999.
Atoomwapens op vliegbasis Volkel.
Op Volkel worden al sinds het begin van de jaren zestig enkele tientallen kernwapens opgeslagen in het kader van de nucleaire (NAVO) taak van de Nederlandse krijgsmacht. Het gaat om kernbommen die in tijd van oorlog door piloten van de Nederlandse luchtmacht kunnen worden afgeworpen. In vredestijd worden ze bewaakt door een speciale Amerikaanse bewakingseenheid (de 752 'Munitions Support Squadron'). In tijd van oorlog worden de bommen rechtstreeks uit de kelders opgetakeld en onder de vleugels van de bommenwerpers gehangen. Dit zijn de eveneens op Volkel gestationeerde F16 straaljagers, gebruikt door het 311e en 312e squadron van de Koninklijke Luchtmacht. De piloten van deze eenheden worden speciaal opgeleid voor deze taak. (bron: "Taking Stock", van de Natural Resources Defense Council, Washington DC, maart 1998).
De atoombommen op Volkel hebben elk een explosieve kracht die acht keer zo sterk is als de bommen op Hiroshima.
Het Nederlandse kernwapenbeleid.
Door het toelaten van (Amerikaanse) atoomwapens op Nederlands grondgebied is Nederland in feite via de NAVO 'co-gebruiker' van de kernwapens. De Nederlandse regering legt zich vrijwel kritiekloos neer bij de instandhouding en verbetering van de kernwapen-arsenalen van de twee leidende staten van de Europese Unie, Frankrijk en Groot-Brittannië. Daarmee wordt de mogelijkheid open gehouden om deze massavernietigingswapens onder te brengen in een toekomstige Europese kernmacht. Ook daar is Nederland mede verantwoordelijk voor. Nederland schuilt onder de NAVO-atoomparaplu. Premier Kok schreef op 3 juli 1998 in een brief aan het IKV: "De aanwezigheid van Amerikaanse kernwapens in Europa blijft het symbool van de transatlantische politieke en militaire lotsverbondenheid". Dit is direkt tegenstrijdig met de ondertekening van het Non-Proliferatie Verdrag, waarin men plechtig verklaart om afstand te doen van kernwapens.
Houding van de Nederlandse regering in de Verenigde Naties.
Als gevolg van de uitspraak van 8 juli 1996 nam Maleisië het initiatief om daadwerkelijke stappen te eisen. In december 1996 nam de Algemene Vergadering van de VN een resolutie hierover aan. De resolutie betrof het voldoen aan de uitdrukkelijke verplichting die het Hof de staten oplegt om onderhandelingen over kernontwapening te beginnen en deze op 'vroegst mogelijke datum' af te sluiten met een verdrag. Met grote meerderheid werd deze resolutie aangenomen (115 voor, 22 tegen, 32 onthoudingen). Nederland stemde... t e g e n .
Eind 1998 onthield Nederland zich voor het eerst van stemming in deze zaak.
Nederland hoort hiermee nog wel bij een minderheid van staten die niet bereid zijn, om internationale onderhandelingen tot nucleaire ontwapening te ondersteunen.
De stem van het Nederlandse Volk
De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking heeft zich uitgesproken tegen kernwapens. Dat bleek herhaaldelijk uit opiniepeilingen die tijdens de Koude Oorlog werden gehouden. Die oppositie kwam in 1981 en 1983 tot uiting door massa-demonstraties tegen de plaatsing van nieuwe nucleaire wapens op Nederlands grondgebied en een grootscheeps volkspetitionnement.
Uit een NIPO opiniepeiling van september 1998 bleek dat 46% voor het verwijderen van kernwapens uit het wapenarsenaal van de NAVO was, 31% was er tegen en 23% had geen mening.