Dicht bij de mensen

logo

De Vredesboot
2005 nr. 2



De meeste mensen gaan (helaas) niet naar musea. De tentoonstellingen van het Vredesmuseum zijn echter voor iedereen. Om deze reden hebben we besloten om de tentoonstellingen op laagdrempelige plekken te plaatsen. De bibliotheek is zo’n laagdrempelige plek, al zijn er hele groepen die er niet vaak komen. Allochtone ouderen bijvoorbeeld of laag opgeleide jongeren. Maar toch...

Al een tijd heb ik bij het Vredesmuseum de taak om bibliotheken te benaderen om ten eerste de naamsbekendheid van het museum te vergroten en vooral om te proberen er tentoonstellingen geplaatst te krijgen. Een arbeidsintensieve klus van schrijven, bellen en folders sturen. Meestal is het alleen al lastig om uit te vinden wie er binnen de bibliotheek verantwoordelijk is en bovendien blijkt die taak vaak te wisselen.

Eigenlijk reageren alle bibliotheken enthousiast tot welwillend, maar dat betekent nog lang niet dat er ook een tentoonstelling kan komen te staan:
  • Veel bibliotheken zijn klein behuisd, hebben geen vrije wanden of open ruimten. Dan houdt het op, maar dan niet voordat er wel folders voor de meeneemrekjes voor bezoekers zijn verstuurd en meestal ook op de website is gekeken;
  • Op het werk van de bibliotheken is enorm bezuinigd. Geen enkele bibliotheek heeft nog een budget voor tentoonstellingen. Vaak moeten degenen die iets willen laten zien in de bibliotheekruimte daarvoor betalen;
  • In sommige streken, in Zeeland en op de Veluwe bijvoorbeeld is het grootste deel van de lezers traditioneel christelijk. Tentoonstellingen van het Vredesmuseum zijn daar een brug te ver.
Toch zijn gesprekken zinvol en mogen er soms wel folders neergelegd worden. Al met al vind ik het een goede zaak om juist laagdrempelige instellingen te interesseren. Vaak heb ik lange gesprekken met bibliotheekmedewerkers over het museum en over het Decennium voor Vrede en Geweldloosheid. Hopelijk wijzen zij mensen dan weer op de website en de folders, ook als er geen tentoonstelling geplaaatst kan worden. En ...steeds vaker bestelt een bibliotheek een tentoonstelling. Het gaat langzaam maar gestaag, is een duurdere en intensievere manier van werven, maar als er meer mensen uit alle lagen van de bevolking geconfronteerd kunnen worden met (de ideeën van en over) Ghandi, Hiroshima, de vredesbeweging, vergeven en verzoenen of andere tentoonstellingen vind ik het de moeite waard.

Marie-An Schut

hoofdmenu    inhoud    info museum    uw reactie